Kto wyrzuca śmieci do toalet, ten zapłaci za awarie

Pieluchy, podpaski, leki, strzykawki i wiele innych śmieci ląduje w sieci kanalizacyjnej na Kaszubach. Powoduje to liczne i kosztowne awarie, które mogą mieć wpływ na wzrost stawek za odprowadzanie ścieków z domów i mieszkań.

Przedstawiciele Komunalnego Związku Gmin "Dolina Redy i Chylonki" przypominają mieszkańcom, m.in. gminy Wejherowo na łamach tamtejszego biuletynu, że aby ścieki mogły sprawnie przepływać przez sieć kanalizacyjną, nie należy wrzucać do toalety czy zlewu kuchennego żadnych odpadów. Odpady wrzucone do kanalizacji zapychają bowiem wewnętrzną instalację w budynku i stają się przyczyną poważnych oraz kosztownych awarii.

— Wiele z nich może doprowadzić do cofnięcia się ścieków i zalania mieszkania, piwnicy, ogrodu lub ulicy. Takie zjawisko powoduje duże straty materialne, jest uciążliwe dla mieszkańców i szkodliwe dla środowiska. Ponadto usuwanie awarii zwiększa koszty użytkowania systemu, a tym samym cenę odbioru ścieków, za którą płacą… sami mieszkańcy. Kwestia eksploatacji urządzeń kanalizacyjnych określona została stosownymi przepisami ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Przepisy zabraniają wprowadzania do urządzeń kanalizacyjnych odpadów stałych, nawet jeżeli znajdują się one w stanie rozdrobnionym. Dlatego też wrzucanie odpadów do toalety czy używanie w domach młynków koloidalnych jest sprzeczne z prawem. Dodatkowo, wprowadzając do sieci kanalizacyjnej odpady organiczne zwiększamy populację gryzoni! - podkreślają przedstawiciele związku.

Dlatego kazdy, jak dodają, swoim racjonalnym zachowaniem może mieć wpływ na prawidłowe funkcjonowanie kanalizacji i proces oczyszczania ścieków. Wystarczy stosować proste zasady: sieć kanalizacyjna przystosowana jest do przyjmowania jedynie nieczystości sanitarnych i papieru toaletowego. Prawie wszystkie zatory i awarie (90-95% wszystkich przypadków) są powodowane niewłaściwym wprowadzaniem przez użytkowników do instalacji sanitarnych odpadów stałych, tj. chusteczek nawilżanych, pieluch jednorazowych, podpasek, ręczników papierowych, patyczków kosmetycznych, wacików, odpadów mineralnych (żwirki z kuwet, materiały budowlane) i innych, np. substancji tłuszczowych, lekarstw, strzykawek, farb, lakierów.