Rząd Donalda Tuska zadeklarował się do przeprowadzenia reformy NFZ. Od niej zależy wiele.
NFZ jest tworem dziwnym. Minister zdrowia, który sprawuje nad nim kontrolę, ma tak naprawdę bardzo mały wpływ na jego działanie. Dlatego też konflikt interesów był tylko kwestią czasu, nawet jeśli ministerstwo ma tu swojego człowieka, nie ma wpływu na jakiekolwiek poczynania prezesa NFZ.
Jaka przyszłość czeka zatem NFZ? Rozważa się jego podział na niezależne fundusze oraz likwidację centrali. W ten sposób samodzielne oddziały, mając na uwadze specyfikę regionu, kontraktowałyby świadczenia. Samą centralę NFZ-tu zastąpiłby urząd stanowiący zasady kontraktowania świadczeń zdrowotnych. W odróżnieniu od Narodowego Funduszu Zdrowia nie zajmowałaby się wyceną konkretnych procedur. W nowym projekcie funkcję takową spełniałaby Agencja Oceny Technologii Medycznych bądź konkretna agencja taryfikacji.
Nowością byłoby także wprowadzenie elektronicznej karty pacjenta. Na początku pozwalałaby na weryfikację danych, wystawianie e-recept i e-zwolnień. Dzięki niej zniknie również problem z niepewnością, czy pacjent jest obecnie ubezpieczony czy też nie.
Eksperci do zmian podchodzą raczej wstrzemięźliwie. Uważają, że bardziej racjonalne jest stworzenie 16 płatników, działających na zasadzie dotychczasowych oddziałów.
Przeciwnicy tego typu reformy twierdzą, że doprowadzi ona do zmonopolizowania rynku przez główne ośrodki.
Resort zdrowia nie wie, kiedy fundusze pojawią się na polskim rynku medycznym. Nie wiadomo także czy w ogóle zostana dopuszzcone do zarządzania pieniędzmi.
