Czy wyjazd pomoże w depresji?

Zaburzenia depresyjne uznaje się za chorobę cywilizacyjną XXI wieku. To jedne z najczęściej diagnozowanych schorzeń. Wielu pacjentów zastanawia się, czy odpoczynek i dłuższe wakacje wystarczą, by wrócić do równowagi. Poznaj ważne kwestie medyczne i prawne!

Nie ma jednego, uniwersalnego sposobu leczenia zaburzeń depresyjnych

Nie każde pogorszenie nastroju oznacza poważną dolegliwość psychiczną, która może doprowadzić nawet do próby samobójczej. Choroba zwykle rozwija się stopniowo, często w sposób niedostrzegalny dla pacjenta i jego najbliższych. Kliniczne rozpoznanie depresji wymaga radykalnego obniżenia zainteresowania codziennymi czynnościami lub nieustannego dołka psychicznego przez ponad 2 tygodnie – prawie codziennie, przez większą część dnia. Kryteria diagnostyczne są zatem nieostre, mocno subiektywne. To samo można powiedzieć o działaniu wyjazdów i podróży w ramach terapii. Jednym pomogą, u innych mogą finalnie przyczynić się do pogłębienia depresji.

Terapia osób z depresją najczęściej prowadzona jest dwutorowo – poprzez środki farmakologiczne oraz sesje u specjalisty. To, jakie substancje albo metody zdecyduje się zastosować psychoterapeuta w konkretnym przypadku, zależy m.in. od zdiagnozowanego rodzaju zaburzeń, rodzaju i nasilenia objawów czy czasu i okoliczności, w jakich się pojawiły. Istnieje kilka rodzajów leków przeciwdepresyjnych, choremu trzeba odpowiednio dobrać rodzaj i dawkowanie. Jeżeli pacjent potrzebuje kolejnych opakowań, e-recepta online pozwala szybko uzyskać potrzebne zlecenie, bez konieczności wizyty u swojego terapeuty. Antydepresanty można podzielić na:

• IMAO – inhibitory monoaminooksydazy;

• SNRI – inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny;

• SSRI – selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny;

• TLPD – Trójpierścieniowe Leki Przeciwdepresyjne;

• pozostałe środki o innym sposobie działania.

Duże zróżnicowanie dotyczy również zajęć przeprowadzanych przez lekarzy. Podstawowe cele psychoterapii to uświadomienie przyczyny depresji, zmiana negatywnego sposobu myślenia, nauka prawidłowych zachowań, refleksja. Sesje mogą być zarówno indywidualne, jak i grupowe. Wśród rodzajów terapii psychologicznej wyróżnia się m.in.:

• terapię behawioralną;

• terapię psychodynamiczną;

• terapię interpersonalną;

• terapię poznawczą.

Wyjazd, który pomógłby w depresji, może sprawić kłopoty innego rodzaju

Ewentualne wakacje dla podbudowania zdrowia psychicznego mają istotny aspekt formalno-prawny – zwolnienie lekarskie z powodu niezdolności do pracy. Przepisy pozwalają uzyskać L4 z powodu depresji z niemal dowolną datą wsteczną. W przypadku większości schorzeń układowych zwolnienia mogą być wystawiane do trzech dni wstecz. Jeżeli psychiatra potwierdzi, że pacjent ma ograniczoną zdolność do racjonalnej oceny swoich czynów i zachowań, ten limit czasowy nie obowiązuje. Teoretycznie mogą zatem zaistnieć okoliczności, w których:

• pracownik zaniedbuje obowiązki lub w ogóle nie pojawia się w pracy;

• pracodawca go zwalnia;

• specjalista diagnozuje przewlekłą depresję;

• pacjent po terapii wraca na stanowisko.

Oczywiście każdy taki przypadek byłby szczegółowo sprawdzony i skontrolowany. Bardzo ważne jest, by wykorzystać L4 zgodnie z przeznaczeniem i przestrzegać wszystkich zaleceń. Jeżeli lekarz nie umieści wyjazdu w instrukcjach medycznych, podróż może skończyć się utratą świadczeń chorobowych i zwolnieniem dyscyplinarnym za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych. Przy czym nie zawsze trzeba pozostawać pod jednym adresem i wychodzić tylko do sklepu, po leki i na terapię. Niektóre zwolnienia lekarskie pozwalają swobodnie wyjechać do rodziny (nie na wczasy czy wycieczkę!), trzeba tylko zgłosić zmianę miejsca pobytu w ciągu 3 dni.

Profilaktyka zdrowia psychicznego, zapobieganie depresji

Na wiele czynników i wydarzeń nie masz dużego wpływu. Czasem trzeba pogodzić się z niepowodzeniami, przepracować trudne doświadczenia – pomoże w tym trzymanie się pewnych nawyków. Korzystne dla zdrowia psychicznego są:

• aktywność społeczna, pielęgnowanie relacji rodzinnych, towarzyskich i związków;

• rozmowy z bliskimi o wszystkich sprawach – radosnych i trudnych emocjonalnie;

• regularna aktywność fizyczna. Najlepiej przebywać na świeżym powietrzu, przez minimum pół godziny każdego dnia;

• odpoczynek i regeneracja, ze szczególnym naciskiem na dobry sen. Optimum dla dorosłych to 7–9 godzin na dobę, w zależności od trybu życia;

• zdrowe odżywianie i dieta, unikanie używek.

Wyjazd może pozwolić na „reset głowy” i odzyskanie równowagi, ale niektórych tylko utwierdzi w przekonaniu o swoim beznadziejnym położeniu i niskim poczuciu własnej wartości. To lekarze powinni ocenić, co będzie lepsze dla danego pacjenta. W razie objawów depresji najlepiej zgłosić się do poradni zdrowia psychicznego lub skorzystać z jednej z infolinii.