Wszystkich Świętych to święto obchodzone corocznie 1 listopada przez Kościół katolicki. Podczas tego dnia odwiedza się bliskich na cmentarzach, modli za ich duszę, zapala znicze i uczestniczy w nabożeństwach. Jaka jest historia tego święta?
Reda/Fot. Monika
Reda/Fot. Monika
Reda/Fot. Monika
Reda/Fot. Monika
Reda/Fot. Monika
Reda/Fot. Monika
Wejherowo/Fot. Monika
Wejherowo/Fot. Monika
Wejherowo/Fot. Monika
Wejherowo/Fot. Monika
Dzień Wszystkich Świętych wywodzi się ze starożytności, najprawdopodobniej z IV wieku. Z początku obchodzono go 13 maja, a jego głównym przesłaniem było oddawanie czci tym, którzy zginęli w imię Chrystusa. Dopiero w 837 roku papież Grzegorz IV ustanowił datę 1 listopada jako symbol pamięci o wszystkich, którzy odeszli i znajdują się w niebie.
Obecnie dzień ten stanowi nie tylko okazję do odwiedzenia grobów, modlitwy oraz uczczenia pamięci zmarłych. To także sposobność do spotkań z rodziną i przyjaciółmi. To dobry czas na refleksję i przemyślenia, czemu sprzyja jesienna pogoda, budująca nastrój zadumy.
Wszystkich Świętych jest dniem wolnym od pracy. Było tak również w czasach PRL-u, choć oficjalnie starano się nadać uroczystości charakter świecki. Właśnie z tego okresu pochodzi nazwa Wszystkich Zmarłych bądź Święto Zmarłych. Nazwa ta utrwaliła się w świadomości wielu osób, również jako kościelna nazwa uroczystości liturgicznej.
Warto również pamiętać, że tak naprawdę „nieświętym zmarłym” poświęcony jest Dzień Zaduszny, potocznie zwany Zaduszkami. Przypada on 2 listopada, jednak nie jest dniem ustawowo wolnym od pracy, dlatego zwyczajowo to 1 listopada sprząta się i ozdabia nagrobki, a także pozostawia znicze symbolizujące pamięć i cześć.
