Listopad 2013 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Pn | Wt | Śr | Cz | Pt | So | N |
28 | 29 | 30 | 31 | 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 1 |
Data | 06.11.2013 00:00-19.01.2014 00:00 |
Miejsce | CSW Łaźnia |
Adres | Jaskółcza 1 |
Miejscowość | Gdańsk |
Bilety | wstęp wolny |
Wystawa Ściana, za którą coś/nic٭ się stało dotyczyć będzie interpretacji historycznych faktów, naszych oczekiwań wobec śladów wydarzeń. Osią prezentacji będzie zestawienie prac dwóch artystek Magdy Mellin i Anahity Razmi. Pierwsza przedstawia ścianę za którą nic się nie stało, a druga ścianę za którą coś się wydarzyło.
Projekt Magdy Mellin What happened behind that wall to projekt interdyscyplinarny, który rozpoczął się w Bejrucie 2011 roku na Placu Sasin. Miejsce to znajduje się niedaleko Zielonej Linii, gdzie pod koniec wojny domowej toczyły się najbardziej krwawe walki. Magda odnalazła na tyłach jednego z budynków napis na ścianie "Behind this wall in 1988... nothing happened" podpisano Ph@. W kontekście burzliwej historii Libanu i lektury Jolala Toufic'a, który pisze o niewyobrażalności i niewypowiedzialności traumy wojennej, tekst na ścianie wydał się niesamowicie poetyckim zaklęciem rzeczywistości. Praca artystki opowiada o poszukiwaniach autora napisu i jest refleksją nad sposobami kodyfikacji wspomnień, budowania indywidualnych historycznych narracji. Odbiorca pozbawiony jest w niej jasnych odpowiedzi.
Wideo Anahit Razmi White Wall Tehran powstało podczas podróży do Iranu w 2007 roku. Artystka została zatrzymana na ulicy, przez strażników rewolucji, gdy filmowała ich. Usunęli oni 27 sekund nagrani, filmując pustą ścianę w ich siedzibie, przy okazji jednak nagrywając dźwięki tła. Biała, pusta ściana staje się w projekcie metaforą pamięci. Projekt jest pytaniem o prawdziwość zapamiętanych faktów. Obydwie prace dają nam jedynie fragmentaryczny dostęp do wydarzeń. Kluczową rolę w ich rekonstrukcji odgrywa widz. Prace Anahity Razmi Roof Piece Teheran oraz Up&Down with the USA odwołują się do wydarzeń z najnowszej historii Iranu. Pierwsza reinterpretuje wydarzenia, które miały miejsce podczas wyborów prezydenckich w 2009 roku. Druga przedstawia graffiti ze stolicy państwa będące interpretacją relacji irańsko-amerykańskich. Instalacja Arsenals igra z oczekiwaniami widza, jak interpretujemy obrazy, jaki wpływ mają na nas medialne obrazy konfliktu.
Wystawa Ściana, za którą coś/nic٭ się stało stawia pytanie o narracje, jakie budujemy w oparciu o dane nam fakty. Co wydarzyło się za ścianą przywołaną w pracach artystek? Do udzielenia odpowiedzi na ostatnie pytanie będzie zmuszony widz odwiedzający wystawę.
Podczas wykładu "Virtual Agoras" Charlotte Bank, duńskiej niezależnej kuratorki, badaczki i krytyczki sztuki, zaprezentuje projekt, badający zjawisko internetowego aktywizmu syryjskich twórców wideo i znaczenia tego ruchu jako narzędzia rewolucji w Syrii. "Virtual Agoras" oparty jest na prezentacji prac wideo systematycznie pojawiających się w internecie od początku wybuchu walk w Syrii. Projekt prezentowany był m.in. na siódmym Berlin Biennale. W Polsce badaczka gościć będzie po raz pierwszy.
Wystawa dofinansowana została przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest wydarzeniem towarzyszącym 8. Festiwalowi Kultur Świata "Okno na świat", interdyscyplinarnemu przedsięwzięciu, które w tym roku poświęcone będzie roli sztuki w demokratycznej (r)ewolucji. Festiwal prezentując interesujące zjawiska współczesnej kultury stawia pytanie o sposób, w jaki sztuka może stać się narzędziem zmiany, rozwoju, ewolucji i promocji dialogu międzykulturowego. Program Festiwalu obejmuje wystawy, koncerty, debaty, warsztaty oraz pokazy filmowe. Do udziału zaprosiliśmy wybitnych artystów, głównie ze świata arabskiego.