Dni Muzyki Nowej 2014

Dni Muzyki Nowej - Edycja Wiosenna

11.04.2014 / G.20.00

MIK MUSIK NAD MORZEM

RSS BOYS / KUCHARCZYK / BARTEK KUJAWSKI / ZAMILSKA

Mik Musik jest kolektywem/wytwórnią muzyczną. W roku 2012 wrócił do działania po czteroletniej hibernacji. Został założony we wczesnych latach dziewięćdziesiątych przez Wojciecha Kucharczyka, żeby wydawać nagrania zespołu Mołr Drammaz, a z czasem stał się undergroundową mikro wytwórnią z szeregiem międzynarodowych sukcesów. Wiele pomysłów realizowali pioniersko: od zaawansowanej elektroniki przez reinterpretacje możliwości instrumentów akustycznych, działania multimedialne, instalacje dźwiękowe, książki. Zagrali w wielu krajach całego świata.

Po restarcie w 2012 katalog MIK powiększył się o kilkanaście nowych albumów, singli i epek. Międzynarodowa prasa muzyczna ponownie zwróciła uwagę na działalność wytwórni. Stylistycznie MIK MUSIK obejmuje ogromny obszar - od tanecznej elektroniki różnego, omalże każdego rodzaju, po elektroakustykę a nawet wątki folkowe oraz wszelkie eksperymenty ponad stylistyczne.

RSS BOYS / "NOOW"

Zapomnij o wprowadzeniu lub przygotowaniu. Afryka jest w ogniu, ciężkie bębny walą od samego początku. Prymitywny, ale bardzo fizyczny dźwięk zaczyna powoli ewoluować w hipnotyzujące powtarzanie plemiennych furii wypełnionych zamgloną, odległą i orientalną aurą, trwającą w osobliwym jamie instrumentów.

(B. Arctor, Easterndaze.net)

Robert Hood powinien u RSS B0YS zweryfikować wizje futurystycznego Detroit. Przejścia rytmiczne są mocno zaskakujące - wyobraźcie sobie Art of Noise z sekwencerami zaprogramowanymi przez nastoletnie Autechre. Prawdziwe arhythmic perfection. Miksowanie tej muzyki będzie wyzwaniem nawet dla najodważniejszych dj-ów.

(Daniel Brożek, Canti Illuminati)

Szalone techno o afrykańskim nalocie. RSS B0YS, jeden z najnowszych projektów z Mik Musik, w krótkim czasie zyskał sobie spore grono zwolenników i całkiem szerokie uznanie międzynarodowej krytyki. To dwóch anonimowych muzyków-podróżników - RSS B0Y 1 i RSS B0Y 2, którzy, jak głosi legenda, spotkali się po raz pierwszy w Beninie. Wolność wyboru ma znaczenie. Od afrykańskich pustyń po Eurotańcbudy, Hypnagogiczne Atomy, Etniczne Grzechoty, Surowe Techno i ciężką kompresję łańcuchową. Reakcję Łańcuchową. Vodum ma znaczenie. Bas ma znaczenie. Maska wiele znaczy. Przyszłość. Dotychczas wydali dwa albumy: "W D0NT BLV N HYP" i "TH T00TH 0F TH FTR". Nakładem labelu Sangoplasmo właśnie ukazało się ich trzecie wydawnictwo "N00W".

WOJCIECH KUCHARCZYK / "BEST FAIL COMPILATION "

Utwory na "Best Fail Compilation" utrzymane są w nastroju kapryśnego techno o etnicznych inklinacjach. Wyraźnie pobrzmiewa folklor z krainy Mołr, będący zjawiskiem słabo dotąd przebadanym przez muzykologów, jednak silnie zaznaczającym się ostatnio w poczynaniach krajowych twórców. Galopujący rytm "Fan Far Away", jazzujące po Milianowsku "Filter Ed and Acid Ad", drapieżne "Green Green Kick", porozrzucane po całości egzotyczne sample - wszystko to definiuje chimeryczną naturę tej muzyki. Do której, co istotne, można tańczyć. Albo chociaż tupać nogą. (Michał Fundowicz, porysowane-plyty.pl)

Wojtek Kucharczyk jeszcze kilkanaście miesięcy temu nie planował wydawać żadnego nowego albumu, nie przestawał jednak nagrywać muzyki. Stworzył "Bank Account" czyli "rosnącą" z każdym tygodniem playlistę z nowymi autorskimi kompozycjami, udostępnionymi na serwisie bandcamp. Przekonał się jednak, że forma zamkniętej całości wciąż silniej przemawia do odbiorców. Przygotował więc wyciąg ze swojego muzycznego, wirtualnego konta bankowego, uzupełnił, zepsuł, wzbogacił i tak powstała właśnie jego najnowsza płyta. "Best Fail Compilation" to przedziwna, brudna energia, to rytmiczna, pełna zwrotów akcji wielowarstwowa muzyka elektroniczna pełna pięknego brudu, brzmieniowych dziwnostek i nawiedzonych odgłosów. To ścieżka dźwiękowa dla tych, którzy zechcą przekopać się przez śmietnik cywilizacji w poszukiwaniu dźwiękowych skarbów.

Kucharczyk to założyciel i główny animator projektu, z kilkudziesięcioma płytami w dorobku. Znany do niedawna głównie jako The Complainer, od początku 2013 występuje pod własnym nazwiskiem. Legenda polskiej sceny niezależnej, niepokorny muzyk i dizajner. Badacz, nieugięty działacz, nie uznający podziału sztuki na dziedziny, szef wytwórni Mik Musik i animator, krzewiący niestrudzenie sztukę wyjątkową, ale zabawną, przeciera kolejne ścieżki, nie tylko muzyczne. Udziela się intensywnie od 1995 roku w licznych, przeważnie osobiście powołanych do życia formacjach muzycznych: The Complainer & The Complainers, Mołr Drammaz, retrosexgalaxy, Pathman, HWDJazz, Go Underground To See More Animals, TerriTerrorTorium w duecie z Felixem Kubinem oraz wielu innych. Uczestniczył w licznych wystawach, koncertach i festiwalach od Moskwy i Mińska po Mexico City i Miami. Na festiwalu Dni Muzyki Nowej wykona utwory z albumu "Best Fail Compilation" oraz jeszcze nowsze kompozycje, ponieważ pracuje nieustannie.

BARTEK KUJAWSKI / "SZCZUPAK"

Bartek Kujawski to jeden z najdłużej związanych z Mik Musik artystów, z wieloma płytami na koncie w wytwórniach Mik Musik jak i warsztat8r, cockrockdisco i Raban. Jako, że projekt 8rolek jest ostatnio z dobrymi efektami ukierunkowany głównie na muzykę klubową, swoje eksperymentalne kompozycje Bartek prezentuje pod własnym nazwiskiem. Pierwsza tak podpisana płyta "Murlull Movies" wyszła w 2008 roku, w 2012 roku premierę miała kaseta "Bait" wydana przez Sangoplasmo records. Na festiwalu muzyk zaprezentuje utwory ze swojej nadchodzącej, słuchowiskowej płyty "Szczupak", w których po raz pierwszy wykorzystuje słowo mówione i czyta własne opowiadanie.

ZAMILSKA / "UNTUNE"

Jeśli Zamilska w "Quarrell" odtwarza charakter silnika jumbojeta, to Emptyset tworzą wariację na temat wykresu jego pracy. Jeśli już miałabym szukać porównań, to bliżej jej do ostrej brutalności Powella niż konfekcyjnego Stotta. Choć i tak na końcu Natalia wygrywa wypracowanym, dopieszczonym, będącym na granicy przesteru, potężnym basem. To on jest jej znakiem rozpoznawczym i to on właśnie daje jej kompozycjom jakość. To jest techno dla fanów Zs a nie dla fanów Shackletona (Małgorzata Halber, Na Ripicie)

Natalia Zamilska skupia się na różnych sprawach: elektronika, techno, noise, nowoczesny world. Bas, Bunt, Fashion, Gender i rozwalanie stereotypów. W przygotowaniu jest debiutancki album zatytułowany "UNTUNE", który światło dzienne ujrzy na przełomie kwietnia i maja 2014 roku.

12.04.2014 / G.20:00

MAJA RATKJE & IKUE MORI / SCRUMPTIOUS SABOTAGE

STOCKHAUSEN & HÉRAL

MAJA RATKJE & IKUE MORI /// "SCRUMPTIOUS SABOTAGE"

"Scrumptious Sabotage" to zapis występów na żywo, które połączyły dwie ważne postacie współczesnej muzyki: znakomitą norweską kompozytorkę i wokalistkę Maję S.K. Ratkje oraz uznaną improwizatorkę i kompozytorkę Ikue Mori (byłą perkusistkę grupy DNA). Wspólne terytorium dźwiękowe, stworzone przez obie artystki, oscyluje pomiędzy z wolna narastającym napięciem a wybuchami niepohamowanego hałasu. W ramach tego dialogu Ratkje przy pomocy preparowanego głosu oraz warsztatu instrumentów tradycyjnych i elektronicznych eksploruje granice dźwięku oraz jego nieznane aspekty. Z kolei Mori ze swym laptopem nadaje całości silny szkielet i poczucie głębokiego skupienia. W długich, starannie budowanych i pełnych niuansów kompozycjach, obie artystki krążą pomiędzy obszarami dźwięków rytualnych i medytacyjnych a nieregularnymi plamami hałasu. Najbardziej zaskakującą stroną nagrania jest fakt, że pomimo iż kompozycje zostały stworzone całkowicie intuicyjnie, niepoprzedzone żadnym planowaniem, wzajemne porozumienie między Ratkje i Mori jest wyczuwalne na pierwszy rzut ucha. Ich wiedza i zdolność do natychmiastowej komunikacji budują niewidzialną konstrukcję, która nadaje kierunek strumieniowi improwizowanego dźwięku. Album obfituje w śmiałe zwroty i salta, a jednocześnie jest pełen momentów kontemplacji."

Olga Drenda

"Ike Mori, wykorzystując laptop, bierze na warsztat wokalizy Ratkje i mieli je na masy brzmienia oraz drobno tkane dźwięki w tym samym czasie. Na tej płycie bardzo interesujący głos spotyka materiał elektroniczny, tworząc nieoczekiwanie dużą dawkę napięcia. Czasem wydaje się, że wokal zanika, a to co słyszymy jest czystą muzyką elektroniczną, jak chociażby w "Daughters of the Desert" z ciekawie przetworzonymi partiami perkusji. Ta kompozycja sprawia, że "Scrumptious Sabotage" bardzo mi się podoba, także dlatego, że unika tradycyjnie rozumianej improwizacji."

Franz de Waard, Vital Weekly

MAJA SOLVEIG KJELSTRUP RATKJE

Wokalistka, performerka, muzyk elektroniczny, wykształcona kompozytorka. Jej kompozycje były wykonywane m.in. przez Oslo Sinfonietta, kwartet Cikada, Frode Haltliego, POING. Zdobyła między innymi nagrodę Ars Electronica (za album "Voice"), wyróżnienie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO (za "Concerto for Voice (moods III)") oraz, jako pierwsza kompozytorka, nagrodę Arne Nordheima. Współtworzy kwartet SPUNK, duet Fe-mail oraz tria Agrare i (x,yz), regularnie współpracuje z takimi artystami jak Jazzkamer, Jaap Blonk, Joëlle Léandre, POING , Snowshoeing, Stephen O'Malley, Ikue Mori, Zeena Parkins and Lasse Marhaug. Tworzy muzykę dla przedstawień, filmu, teatru tańca, instalacji i słuchowisk autorstwa Elfriede Jelinek, Była wokalistką w takich składach jak Engegårdkvartetten Orchestra , BBC Scottish Symphony Orchestra i Klang Forum Wien. Zagrała także główną rolę w swojej operze "No Title Performance and Sparkling Water". W 2013 roku była nominowana do Nordic Council Music Prize.

IKUE MORI

Ikue Mori w 1977 roku przeprowadziła się z ojczystego Tokio do Nowego Jorku, gdzie grała na perkusji z zespołami No Wave czy DNA, które współtworzyli prekursorzy muzyki noise jak m.in. Arto Lindsay i Tim Wright. W połowie lat 80. artystka zaczeła wykorzystywać perkusję I elektronikę tworząc muzykę improwizowaną, czego efektem były liczne kolaboracje z reprezentantami tej sceny w latach 90. Występowała m.in. z Ensemble Modern, Zeeną Parkins, Fredem Frithem, a w 1999 roku otrzymała Distinctive Award w kategorii Prix Ars Electronics Digital Music category. Na początku XXI wieku Ikue Mori zaczęła wykorzystywać laptop, aby poszerzać spectrum swoich zainteresowań. Przygotowała m.in. kompozycję "Aphorism", która otrzymała nagrodę Civitella Ranieri Foundation Fellowship, a w 2007 Tate Modern zleciło jej przygotowanie ścieżki dźwiękowej do pokazów niemych filmów, których autorką była Maya Deren. Aktualnie tworzy w takich składach jak Mephista, Phantom Orchard, Kibyoshi oraz licznych ensemblach jej partnera, Johna Zorna.

STOCKHAUSEN & HÉRAL

MARKUS STOCKHAUSEN

(rocznik 1957) to jeden z niewielu trębaczy, którzy potrafią bez wysiłku grać muzykę współczesną, klasyczną i modern jazzem. Przez 25 lat ściśle współpracował ze swoim ojcem - kompozytorem Karlheinzem Stockhausenem, który napisał dla niego wiele utworów. Tworzona przez Markusa muzyka intuicyjna jest owocem fascynacji post-bopem, free jazzem, muzyką świata, elektroniką i ambientem, zaś jej siła tkwi w niezwykłym opanowaniu instrumentu.

Wczesne nagrania z pianistą Rainerem Brüninghausem (Continuum, ECM) przedstawiają zawiłe i elektryzujące sploty linii trąbki, flugelhornu i trąbki piccolo. Nowe perspektywy wniosły kolejne projekty z takimi muzykami jak: Gary Peacock, Ralph Towner, Arild Andersen i perkusista Patrice Héral, a także liczne duety, z których warto odnotować ten z węgierskim wirtuozem gitary Ferencem Snétberger, z Tarą Bouman na klarnecie, z trio LICHTBLICK z pianistą Angelo Comisso i perkusistą Christianem Thomé, a także koncerty solowe, które wzbogacała reżyseria świateł Rolfa Zavelberga (projekt Klangvisionen).

Jako kompozytor zdobył uznanie takich instytucji jak RIAS Chamber Choir, The London Sinfonietta, Orchestra d'Archi Italiana, Winterthur Chamber Orchestra, Cheltenham Music Festival oraz The 12 Cellists Filharmonii Berlińskiej. W 2007 skomponował "Tanzendes Licht" na trąbkę, big band i orkiestrę smyczkową dla Swiss Jazz Orchestra i Camerata Bern, a także "Symbiosis", podwójny koncert na klarnet i trąbkę z orkiestrą smyczkową dla Franz Liszt Chamber Orchestra. W 2009 napisał "Oliver's Adventures" na orkiestrę dziecięcą i chór, a w 2011 "Yin" i "Yang" dla Metropole Orchestra, których premiera miała miejsce na Holland Festival w Muziekgebouw Amsterdam. Także w 2011 skomponował "GeZEITen" - utwór na około 600 muzyków, na zlecenie Niedersächsische Musiktage w Cuxhaven. W 2012 - "Ein Glasperlenspiel" na trąbkę, akordeon i orkiestrę, w 2013 - "Das Erwachende Herz" na trąbkę, klarnet, głos i orkiestrę symfoniczną dla Hamburger Symphoniker.

Jego prace dokumentuje ponad 60 płyt. Regularnie prowadzi warsztaty i kursy z Intuitive Music and More oraz Singing and Silence.

PATRICE HERAL

Francuski muzyk elektroniczny (strange sounds), perkusista, perkusjonista, Sam o sobie mówi tak: "Urodziłem się w 1965 roku w Montpellier. Przyznaję, że zaczynałem jako perkusista w beznadziejnych, lokalnych zespołach rockowych.

Wnuk barytona, syn murarza, bratanek fryzjera,

Szukałem długo swojej drogi...

Aż spotkałem takich ludzi jak Alain Joule i Barre Philips, to dzięki nim jazz i muzyka improwizowana stała się częścią mojego życia.

Mój skromnym wkład w rozwój sztuki współczesnej był możliwy dzięki współpracy z takimi muzykami, jak: Arild Andersen, Terje Rypdal, Eivin Aarseth, Iva Bittova, Sainko Namchalak, Bojan Z, Carsten Dahl i oczywiście Markus Stockhausen."

Steve Swallow: "Patrice Heral jest wśród najlepszych z nowej generacji perkusjonistów, (...) Patrice jest szczególnie biegły w łączeniu wielu kierunków muzycznych w osobisty styl gry. Ma ogromna przyszłość przed sobą!"