Gorzycki / Pater / Therapy // Saagara

Polska Scena Jazzowa / Festiwal Jazz Jantar 2014

GORZYCKI / PATER / THERAPY

"Można odczytywać THERAPY (...) jako nową płaszczyznę ich muzycznej wypowiedzi, szczególną ze względu na intymną, osobistą aurę, jaka daje się odczuć w wielu momentach nagrania, ale i styl, jaki niełatwo schować do jednej konkretnej szufladki. Materiał, zamknięty w jednej nieprzerwanej, ponad półgodzinnej formie miesza wątki jazzowe spod znaku fusion, swobodną improwizację czy muzykę współczesną, dźwiękową abstrakcję łączy z właściwą Paterowi liryką i zgrabnymi melodyjnymi strukturami (na początku słychać wdzięczny temat "Góru", podejmowany przez Sing Sing Penelope na płycie z Andrzejem Przybielskim), uzupełniając całość pętlami i elektronicznymi detalami. Therapy słucha się dobrze - choć przemyślana i wyrafinowana, zagrana jest z dużą swobodą, lekkością, nie ujęta w zbytnio hermetyczne ramy i dość łatwo się w jej klimacie zanurzyć. Pozbawiona w efekcie końcowym ingerencji publiczności, bardziej bezpośrednio przybliża słuchaczowi spajające ten wyimprowizowany dialog emocje, nieźle też oddając jego przestrzenny charakter. Trochę brakuje mi w niej większej szorstkości i ciemniejszych barw, ale i tak wyszła z tego całkiem dobra, malownicza i spójnie płynąca opowieść."

Marcin Marchwiński / popupmusic.pl

"Zaskakująca, na dużym luzie chyba zrealizowana sesja z bydgoskiego MCK Rafała Gorzyckiego i Kamila Patera. Jedna, długa, 34-minutowa improwizacja. Bardzo różnorodna artykulacyjnie, niespokojna, jeśli chodzi o perkusję. W partiach gitary jest łagodniej - kształtują się z czasem jako całkiem atrakcyjne swobodne błądzenie wokół motywów: tu jakaś ludowa fraza, tu nienachalnie wpleciony cytat filmowy czy serialowy, a słuchacz ma z tego zabawę w wyłapywanie, odgadywanie tych fragmentów. Brzmieniowo dostajemy jazz z rockowymi wątkami. Po stronie obu instrumentów jest ciekawie, jeśli chodzi o płynne zmiany tempa. Otwarta i komunikatywna płyta jak na limitowaną edycję 200 egzemplarzy."

Bartek Chaciński / Polityka

Rafał Gorzycki: "Płyta jest uwiecznieniem koncertu. A ten występ był jednym z wariantów, który przygotowaliśmy na naszą trasę. W tym przypadku nie ma czegoś takiego jak materiał płytowy, to po prostu wycinek naszych pomysłów, który został nagrany i zdecydowaliśmy się go wydać. Od początku jest żywy i nie posiada precyzyjnych ram. Kamil jest szafą grającą, zna mnóstwo tematów, a poza tym bardzo dużo improwizujemy, więc - mówiąc przesadnie - mamy materiał na dobrych kilkanaście płyt. Tak czy inaczej coraz rzadziej gramy to, co znalazło się na tym albumie, często gramy wręcz zupełnie nowy materiał, który chcemy wydać jeszcze w 2014 roku."

SAAGARA

Wacław Zimpel - klarnety / Ghatam Giridhar Udupa - ghatam, kanjira / Bharghava Halambi - kanjira, mridangam / K Raja - tavil

Wacław Zimpel: "SAAGARA to świeży projekt, który powstał rok temu. To zrealizowanie moich marzeń o współpracy z klasycznymi muzykami z Indii. Od dawna słucham muzyki hinduskiej, a w praktyce jej teorię staram się zgłębiać od kilku lat. Najbardziej interesuje mnie miejsce muzyki w tej kulturze - ma funkcję religijną, duchową, praktykowanie jej jest jednocześnie praktyką duchową. To podejście bardzo mnie inspiruje i pociąga. A z tym wiążą się kolejne fascynujące elementy: struktury rytmiczne są kompletnie inne niż te na Zachodzie, to coś zupełnie odmiennego. Mniej interesująca jest dla mnie abstrakcyjna muzyka, która pojawia się jako wartość sama w sobie, a bardziej kontekst w którym funkcjonuje. Istotne jest to, co w danym momencie może zaoferować ludziom, którzy z nią obcują."

SAAGARA

Giridhar Udupa, Bharghava Halambi i K Raja są najwybitniejszymi muzykami hinduskimi młodszego pokolenia.

Na co dzień mieszkają w Bangalore, lecz występują w największych salach koncertowych świata (m.in. Carnegie Hall, Opera w Sydney). Wacław Zimpel jest klasycznie wykształconym wirtuozem klarnetu, kojarzonym głównie ze sceną muzyki improwizowanej. W swoich projektach wielokrotnie odwoływał się już do tradycji i rytuałów muzycznych innych kultur. Światy, które spotykają się w Saagarze to staroindyjska muzyka karnatycka, charakteryzująca się niezwykle wysublimowanym systemem rytmicznym i melodycznym oraz muzyczna tradycja Europy. W repertuarze zespołu odnajdziemy zarówno utwory karnatyckie, jak i oryginalne kompozycje muzyków. Podstawę ich budowy stanowią taale, czyli tradycyjne hinduskie schematy rytmiczne, zestawione z zachodnią melodyką, przemieszaną z systemem rag - skal indyjskich.

BHARGHAVA HALAMBI, wybitny muzyk Indii, specjalizuje się w grze na khanjirze (bęben ramowy z rodziny amburynów) i na mridangamie (bęben dwustronny, jeden z najstarszych instrumentów indyjskich). Kunsztu uczył się u wielkich mistrzów muzyki hinduskiej. Jest jednym z członków słynnego zespołu perkusyjnego Layatharanga. Występował w wielu prestiżowych salach koncertowych. Prowadził warsztaty w Indiach, USA i Francji.

GIRIDHAR UDUPA, mistrz ghatamu (gliniany instrument perkusyjny o wyglądzie dzbana). Urodził się w rodzinie o długich tradycjach muzycznych. Naukę gry rozpoczął w wieku czterech lat, prowadzony przez ojca. Obecnie koncertuje u boku największych mistrzów. Otrzymał wiele prestiżowych nagród. Występuje w USA, Hiszpanii, Kanadzie, Francji, Szwajcarii, Niemczech, Omanie i Kuwejcie. Giridhar Udupa jest członkiem zespołu hinduskiej wokalistki Bombay Jayashri, nominowanej do Oscara za najlepszą piosenkę do filmu "Życie Pi". Jest jednym z założycieli zespołu Layatharanga.

K RAJA, młody mistrz thavilu (dwumembranowy instrument perkusyjny, najczęściej wykorzystywany podczas świąt i rytuałów w hinduskich świątyniach, gra się na nim pałką i specjalnymi naparstkami). K Raja pochodzi z rodziny, w której tradycja gry na thavilu kultywowana jest od czterech pokoleń. Edukację muzyczną rozpoczął w bardzo młodym wieku, zwracając uwagę wielu mistrzów muzyki hinduskiej. Jest jednym z nielicznych wirtuozów thavilu, który potrafi odnaleźć się w różnych stylach muzycznych - od jazzu po fusion.

WACŁAW ZIMPEL, klasycznie wykształcony klarnecista i kompozytor. Jeden z ciekawszych polskich artystów na światowej scenie muzyki improwizowanej. Inspiracje czerpie przede wszystkim z sakralnej i rytualnej muzyki różnych kultur. Współtworzy orkiestrę Resonance Kena Vandermarka. Współpracuje także z Hamidem Drakiem, Michaelem Zerangiem, Mikołajem Trzaską, Klausem Kugelem, Bobbym Few, Perrym Robinsonem.