IV Bal Gdański: Karnawałowe duety

MASSIMILIANO CALDI

Urodzony w Mediolanie, jest I Dyrygentem gościnnym Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku. W latach 2006-2010 pełnił funkcję kierownika artystycznego Śląskiej Orkiestry Kameralnej. W latach 1998-2009 był także pierwszym dyrygentem Orkiestry Kameralnej Milano Classica.

Jest laureatem pierwszej nagrody na VI Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach w 1999 roku. Obecnie działa na polu muzyki operowej i symfonicznej, głównie we Włoszech oraz w Polsce. W Polsce regularnie koncertuje z orkiestrą Filharmonii Śląskiej. Dyrygując Śląską Orkiestrą Kameralną brał udział w wielu polskich festiwalach, m.in. w Łańcucie, Mikołowie, Krakowie i w Górnośląskim Festiwalu Sztuki Kameralnej "Ars Cameralis Silesiae Superioris".

Na zaproszenie Maestro Antoniego Wita dwukrotnie wystąpił w Filharmonii Narodowej - w 2009 roku z Orkiestrą Teatru Mazowieckiego i w roku 2012 ze Śląską Orkiestrą Kameralną. Regularnie współpracuje z Filharmonią Łódzką im. Artura Rubinsteina, w której m.in. ze swoim przyjacielem, wiolonczelistą Dominikiem Połońskim prezentował muzykę Olgi Hans. W stulecie urodzin Nino Roty koncertował w filharmoniach: Narodowej, Łódzkiej, Gdańskiej i Krakowskiej.

Spośród orkiestr polskich prowadził również Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia w Warszawie, NOSPR w Katowicach, Polską Orkiestrę Sinfonia Iuventus, orkiestry symfoniczne w Katowicach, Krakowie, Szczecinie, Gdańsku, Rzeszowie, Koszalinie, Toruniu i Jeleniej Górze. Współpracuje ściśle z Ambasadą Włoską w Warszawie oraz z Instytutem Kultury Włoskiej w Warszawie i Krakowie.

We Włoszech współpracuje z Valle d'Itria Festival, ze Stowarzyszeniem Serate Musicali w Mediolanie i Maggio Musicale Fiorentino, regularnie uczestniczy w programach teatrów muzycznych w Novarze, Bolonii i Mantui. W Europie występował w salach koncertowych Wiednia, Linzu, Sankt Petersburga, Moskwy, Amsterdamu, Baden-Baden, Bonn, Frankfurtu, Mannheim i Szeged. Dyrygował też w Izraelu, Szwajcarii, Brazylii i Chile. Wśród dzieł operowych, które prowadził od 1991 roku, były m.in.: Orfeusz i Eurydyka Christopha Willibalda Glucka, Cyganeria Giacomo Pucciniego, Salome Richarda Straussa, Rigoletto, Traviata i Trubadur Giuseppe Verdiego, Cosi fan tutte i Wesele Figara Wolfganga Amadeusa Mozarta, Rapsodia Satanica i Cavalleria Rusticana Pietro Mascagniego, Cyrulik sewilski Gioachimo Rossiniego, Norma Giovanni Belliniego, Carmina Burana Carla Orffa, I due timidi i La notte di un nevrastenico Nino Roty.

W 2011 roku, po 150 latach, wykonał w Krakowie operę Józefa M.K. Poniatowskiego Piotr Medyceusz. Przyczynił się do ponownego przypomnienia XIX-wiecznych oper Don Bucefalo i Re Lear Antonia Cagnoniego, prowadząc ich przedstawienia w Martina Franca podczas Valle d'Itria Festival w latach 2008-2009. Zwrócił się także ku operze współczesnej, dyrygując m.in. prapremierami oper Peter Uncino Marka Tutina, Nevebianca Marka Betty i La zingara guerriera Luigiego Niccoliniego.

Firma "Dynamic" wydała CD z Salome Richarda Straussa, Don Bucefalo i Re Lear Antonia Cagnoniego, nagranymi pod batutą Massimiliana Caldiego. W roku 2009 firma DUX opublikowała płytę Little Big Music z utworami Benjamina Brittena, Gustava Holsta, Witolda Lutosławskiego i Wojciecha Kilara nagranymi ze Śląską Orkiestrą Kameralną.

KONSTANTY ANDRZEJ KULKA Jest wybitnym artystą, wirtuozem, najbardziej podziwianym na świecie polskim skrzypkiem przez ostatnie dziesięciolecia. Fenomenalna wręcz wrażliwość muzyczna i wirtuozeria nieustannie zjednuje mu uznanie krytyków i uwielbienie publiczności.

Skrzypek, z pochodzenia Gdańszczanin. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 8 lat u Stefana Hermana i kontynuował ją u tego samego pedagoga w Państwowym Liceum Muzycznym i Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku (dyplom z wyróżnieniem w 1971). Jako siedemnastolatek otrzymał wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Niccolo Paganiniego w Genui, jednak drogę do sławy otworzył mu w 1964 Międzynarodowy Konkurs Radiowy ARD w Monachium, podczas którego zdobył I nagrodę. Od tego momentu rozpoczęła się jego światowa kariera.

Od 1966 koncertował na obu półkulach (we wszystkich krajach Europy, Stanach Zjednoczonych, Ameryce Południowej, Japonii i Australii). Konstanty Andrzej Kulka jest zaliczany do grona najwybitniejszych skrzypków swojego pokolenia. Jako solista był gościem wielu renomowanych orkiestr (m.in. Berliner Philharmoniker, Chicago Symphony Orchestra, London Symphony Orchestra, English Chamber Orchestra, Leningradzkiej Filharmonii), uczestniczył w prestiżowych festiwalach muzycznych, m.in. w Lucernie, Bordeaux, Berlinie, Pradze, Barcelonie.

Szczególne miejsce w tournées artystycznych skrzypka zajmują występy z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej, z którą w 1971 odbył najdłuższą podróż - po krajach Afryki i Azji oraz po Australii. Od 1968 Konstanty Andrzej Kulka występował w duecie z Jerzym Marchwińskim. Uprawiał też kameralistykę jako członek Kwartetu Fortepianowego Polskiego Radia i Telewizji (razem ze Stefanem Kamasą, Romanem Jabłońskim i Jerzym Marchwińskim).

Artysta ma na koncie liczne nagrania dla Polskiego Radia i Telewizji oraz dla Polskich Nagrań. Wśród nagrań płytowych szczególne uznanie zyskały Cztery Pory Roku Antonio Vivaldiego z Orkiestrą Kameralną Karola Teutscha, Koncerty skrzypcowe Felixa Mendelssohna-Bartholdy'ego i Aleksandra Głazunowa z Orkiestrą Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Jerzego Katlewicza, Koncert skrzypcowy D-dur Johannesa Brahmsa z Orkiestrą Filharmonii Narodowej pod batutą Witolda Rowickiego, a także Sonaty na skrzypce solo Johanna Sebastiana Bacha. Konstanty A. Kulka nagrywa też dla zagranicznych radiofonii i firm płytowych. Jego nagranie II Koncertu skrzypcowego Karola Szymanowskiego dla EMI zostało w 1981 nagrodzone Grand Prix du Disque.

W ogromnym repertuarze artysty ważne miejsce zajmuje muzyka współczesna. Jest znakomitym interpretatorem utworów Witolda Lutosławskiego, Krzysztofa Pendereckiego (m.in. Koncertu skrzypcowego, który wykonywał wielokrotnie z różnymi orkiestrami pod dyrekcją kompozytora), Henryka Hubertusa Jabłońskiego, Augustyna Blocha, Eugeniusza Knapika.

Gaba Kulka (fot.Tomasz Dubiel)

GABA KULKA

Bywa porównywana do Tori Amos i Kate Bush - Gaba Kulka reprezentuje naprawdę imponującą jakość na polskim rynku nagraniowym. To muzyk alternatywny (czytaj w tym przypadku: jazzowo-rockowo-popowo-teatralno-kabaretowy), pianistka, wokalistka i autorka świetnych tekstów. Kulka nie jest zjawiskiem zupełnie nowym (już w 2006 jej drugi album Out był nominowany do nagrody Mateusza radiowej Trójki, a w 2008 napisała i wykonywała muzykę do spektaklu Rafalala Show - Zabawy Nocą w Teatrze Polonia w Warszawie), ale bardzo głośno zrobiło się o niej stosunkowo niedawno. We wrześniu 2009 zdobyła właśnie Mateusza "za wielki talent, przebogatą muzyczną wyobraźnię i trójkowy gust objawione na [złotej] płycie Hat, Rabbit będącej wydarzeniem 2009 roku."

W październiku wspólnie z grupą znakomitych polskich artystów nagrała śpiewany i recytowany album Herbert z wierszami Zbigniewa Herberta. Również w październiku wyszła jej nowa płyta Sleepwalk nagrana z Konradem Kuczem. Wkrótce potem przyszła nagroda specjalna 6. edycji Europejskiego Festiwalu Piosenki Autorskiej ransVOCALE we Frankfurcie nad Odrą i Słubicach. W grudniu Gaba została nominowana do prestiżowego Paszportu Polityki 2009 (muzyka rozrywkowa), a w kwietniu 2010 zdobyła Fryderyka w kategorii "wokalistka roku". Dodatkowo od września 2009 prowadzi swoją autorską audycję "Gabofon" w Polskim Radiu Euro. Innymi słowy: zmasowany atak. Nie zanosi się, żeby w najbliższym musiała wracać do sklepu meblowego, w którym dorabiała jako sprzedawczyni jeszcze parę lat temu.