Podróże Guliwera

Podróże Guliwera. Jonathan Swift

Spektakl przeznaczony dla widzów od ósmego roku życia.

Gdzieś indziej musi być lepiej. Gdzieś indziej na pewno jest wspaniale, pięknie i dobrze - mówi do siebie Guliwer i wyrusza w świat. Szuka sprawiedliwości, bezpieczeństwa i zdrowego rozsądku. Szuka świata, w którym będzie szczęśliwy. Cóż, spotyka go seria gorzkich rozczarowań - Lilipuci to wcale nie urocze karzełki, tylko fanatyczni Wąskoekstremiści. Giganci zaś są jak dzieci męczące pająka tylko dlatego, że jest od nich mniejszy... Mieszkańcy latającej wyspy Laputy zawodowo zajmują się mnożeniem absurdów i zarzucaniem swoich poddanych przymusowymi innowacjami: od dziś obowiązuje całkowity zakaz stawiania prostych ścian! "Absurd!"- Krzyczy Guliwer i rusza w dalszą drogę. Czy uda mu się odnaleźć wymarzony, lepszy świat?

PODRÓŻE GULIWERA to nie tylko opowiastka o spotkaniu dużego Guliwera z małym Ludem Liliputu, o tym wiemy wszyscy. Autor, Jonathan Swift, stworzył wiele fantastycznych światów zamieszkałych przez dziwne indywidua: nekromantów, nieśmiertelnych, rozumne konie... Za ich pomocą, jak pod lupą ukazuje pewne cechy i zachowania ludzkie - w przerysowaniu, powiększone do poziomu absurdu, groteskowe, śmieszne i straszne zarazem.

Michał Derlatka o swoim bohaterze: "Guliwer to idealista. Szuka idealnego świata, którego, nie znajdzie. Nie może go znaleźć, bo ideały są ze swej definicji nieosiągalne. Za to droga, którą poszukując przebywa jest wartością samą w sobie. Guliwer musi jedynie to dostrzec. Pośród fanatyzmu, szaleństw i absurdów spotyka ludzi, którzy podobnie jak on nie godzą się na niesprawiedliwość czy nadużycia władzy. Wiele się też uczy. Chcemy mówić w PODRÓŻACH GULIWERA o tym, że warto jest szukać. Dobrze, kiedy niezgoda na zastany porządek świata (albo na jego nieporządek) daje nam siłę do działań, poszukiwań, zmian, do dążenia by odkryć i budować lepsze światy."

• Adaptacja: Jorge Gallardo, Michał Derlatka
• Reżyseria: Michał Derlatka
• Dramaturg: Jorge Gallardo
• Scenografia: Magdalena Gajewska

W spektaklu występują:

Justyna Bartoszewicz (Cesarz Liliputu Golbasto Momarem Evlame Gurdio Shefin Mully Ully Gue, Prawa Ręka Karła, Królowa Matka, Detox, Joanna D'arc, Młody Koń), Maria Mielnikow-Krawczyk (Lud Liliputu - prawica, Mamagiga, Lewa Noga Karła, Bumbum, Koń Prokurator), Marzena Nieczuja-Urbańska (Lud Liliputu - lewica, Asiula, Prawa Noga Karła, M., Wróżka Krystyna, Stara Klacz), Piotr Chys (Wielki Kanclerz Koronny Reldresal Złotousty, Lewa Ręka Karła, Mózg, Sokrates, Ia-huu), Jerzy Gorzko (Wielki Szpieg Koronny Hurgo Przenikliwy, Karzeł, Rysiek, Uderzacz, Koń Sędzia), Mirosław Krawczyk (Lemuel Guliwer), Piotr Łukawski (Wielki Wódź Armii Bolgolam Przeraźliwy, Papagiga, Karla Klata, Munodi, Koń Gospodarz).

Premiera: 5 lipca 2013 roku na Scenie Kameralnej w Sopocie Pokaz przedpremierowy: 4 lipca 2013 roku na Scenie Kameralnej w Sopocie

Jonathan Swift (ur. 1667 zm. 1745) - pisarz, aktywista społeczny, pamflecista, poeta, kapłan kościoła anglikańskiego, dziekan Katedry Św. Patryka w Dublinie. Jego satyry były nasycone głębokim humanizmem - nie były jedynie doraźnym narzędziem walki politycznej - Swift krytykował tak Wigów jak i Torysów, mówił otwarcie o korzyściach, które rządzący wyciągają z długotrwałych konfliktów zbrojnych (ON THE CONDUCT OF THE ALLIES, 1713), radził, by arystokraci angielscy żywili się biednymi dziećmi irlandzkimi (A MODEST PROPOSAL, 1729), nie bał się jawnie występować przeciwko podziałowi kościoła. PODRÓŻE GULIWERA wydane po raz pierwszy w 1726 roku to z pewnością jego najbardziej znane dzieło, przez wielu uznawane za najważniejszą książkę angielskiego oświecenia. Jest to jedno z tych dzieł, które znane są szerokiemu kręgowi odbiorców z wersji łagodzących oryginalny tekst, skróconych i uproszczonych. PODRÓŻE... to znacznie więcej niż niezwykła powieść fantastyczna. Swift stworzył traktat o naturze ludzkiej, wytykając rządzącym i rządzonym ich interesowność, spolegliwość, korupcję; PODRÓŻE GULIWERA to kolejny element konsekwentnej i bezkompromisowej walki autora, którego wściekłe oburzenie wywoływała niesprawiedliwość, kłamstwo polityczne, manipulacja; Epitafium na grobie Swifta głosi: "Tu spoczywa Jonathan Swift, leży tu, gdzie nie dosięgnie go już straszliwe oburzenie. Próbujcie go naśladować, jeśli potraficie, podróżnika, który całe życie poświęcił walce o ludzką wolność."

Michał Derlatka (ur. 1981) - reżyser teatralny, aktor, lalkarz. Pochodzi z Trójmiasta. Ukończył wydziały: aktorski (PWST Wrocław) oraz reżyserii teatralnej (PWST Kraków/Wrocław), studiował też reżyserię i dramaturgię w Hiszpanii (Institut del Teatre, Barcelona). Specjalizuje się w przedstawieniach teatru formy i teatru młodego widza. Wyreżyserował m.in. FAHRENHEITA na podstawie prozy Anny Czerwińskiej-Rydel w Miejskim Teatrze Miniatura w Gdańsku, PIOTRUSIA PANA we własnej adaptacji w kaliskim teatrze im. W. Bogusławskiego, PIPPI POŃCZOSZANKĘ w PWST we Wrocławiu. Reżyserował m. in. we Wrocławskim Teatrze Lalek, Zdrojowym Teatrze Animacji w Jeleniej Górze, w Teatrze na Plaży w Sopocie.

Jorge Gallardo Altamirano (ur. 1979) - dramaturg i reżyser teatralny. Ukończył reżyserię teatralną w Instytucie Teatralnym w Barcelonie (ESAD) oraz wydział sztuk audiowizualnych na uniwersytecie w Maladze. Obecnie doktorant uniwersytetu w Sewilli, gdzie bada nowe struktury w dramaturgii współczesnej. Wyreżyserował m.in. FOTOGRAFICZNE STUDIUM HISTERII (2012, Porta4, Barcelona), LA INTRUSA Maeterlinka (Teatre del Raval, Barcelona), M/V Choderlosa de Laclosa (En Crudo Teatro, Cordoba). Na stypendium zagranicznym asystował Michałowi Borczuchowi przy realizacji spektaklu HANS, DORA I WILK (Teatr Polski, Wrocław). Bliski współpracownik Michała Derlatki w projektach realizowanych na przestrzeni ostatnich kilku lat w Polsce, Hiszpanii i Czechach (PUSTO ESAD, Barcelona, STUDIO UBU - DAMU, Praga; PIPI POŃCZOSZANKA PWST Wrocław; PIOTRUŚ PAN Teatr im. W. Bogusławskiego, Kalisz). Zajmuje się głównie strukturą i koherencją w materii działań teatralnych, sam siebie nazywa "katalizatorem działań twórczych".