Piękny świat

Daft Punk Within

Moja najnowsza realizacja, którą będę prezentować w galerii ŻAK to wizualny esej, oparty między innymi o zdjęcia z odbytych podróży, uzupełniony o krótkie notatki / kolaże.

Formalnie przyjmie on kształt papierowej gazety, dziennika, który w swej naturze raczej używa skondensowanych i mocnych komunikatów, by łatwo trafić do czytelnika. Niezobowiązująco odwracam tę sytuację. Zawieram w gazecie subiektywne, niespektakularne i refleksyjne notatki fotograficzne, zesta-wione z ironicznymi pytaniami natury filozoficznej, które padają w chwili zatrzymania. Pojawią się też zdjęcia sentymentalne, jak chociażby z nieczynnego Hotelu de Bains na Lido weneckim, gdzie rozgrywała się Śmierć w Wenecji Manna zekranizowana przez Viscontiego, jeden z moich ulubionych filmów. Fotografie łączę nieliniowo, dość absurdalnie, z dystansem i humorem, ale w efekcie nakiero-wane są na poczucie 'bycia obok', w alienacji.

Tytuł wystawy został zapożyczony z obrazu Rene Magritte'a Piękny świat | Le beau monde, o którym sam artysta powiedział "Widziałem świat, jakbym miał przed oczami zasłonę".

Widzialny świat dla mnie również często stanowi swoistą zasłonę, ograniczenie. To ograniczenie jednak może pozornie otwierać nieskończoną perspektywę. Tego właśnie życzę każdemu i samej sobie.

Anna Witkowska

Absolwentka gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych, artystka wizualna, grafik, wykładowca WSNS w Gdyni. Tworzy samodzielnie lub w duecie z Adamem Witkowskim.

Jej projekty często mają syntetyczny, graficzny charakter, wprowadza do nich elementy tekstu. Inspiruje ją najbliższe otoczenie, zapożycza z popkultury, cytuje. Posługuje się wideo, fotografią, instalacją lub obiektem. Wczesne realizacje miały charakter designerskiego piractwa, reklamowej poetyki o wymiarze egzystencjalnym (piktogramy, murale, lightboxy).

Prace wideo, zwłaszcza tryptyk (Przeszłość, Remote viewer, Pierwszy, jedyny, najlepszy) realizowany z Adamem Witkowskim, opowiadał o miejscach zapomnianych i zaniedbanych, ironicznie traktując ich pamięć i historię.

Prace Anny cechuje przewrotność. Sampling rzeczywistości zawiera dużą dawkę pesymizmu. Niedosłowne strach czy śmierć to częsty motyw jej twórczości (filmy Treasure, Taki pejzaż, instalacja Czarna chmura), lecz wszechogarniające poczucie pustki nie przygnębia, zostaje opakowane w radosną i estetyczną formę. Staje się czymś ulotnym i niezobowiązującym, choć budzącym lęk.

Artystka stosuje w swych realizacjach proste symbole społeczne, przytacza rytuały lub umowne formy komunikacji, aby swobodnie weryfikować rzeczywistość, w której można się zatopić lub zwyczajnie z niej odejść. Odchodzenie jako wybór między realnym a wyśnionym.

Anna jest dwukrotną stypendystką MKiDZN, w 2011 nominowana wraz z Adamem Witkowskim do Nagrody Deutsche Banku Spojrzenia. W 2013 roku otrzymała Stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego.

Istotniejsze wystawy / realizacje z ostatnich lat to Tunels Galeria Platan, Budapeszt, Close tu Home (Wiedeń, w ramach projektu East by South-West), Domownicy / Householders w Projekcie Kordegrada, realizacja w przestrzeni miasta w ramach festiwali ArtLoop oraz ArtBOOM, WYSPA. Teraz jest teraz, Festival Alternativa. ISW, Enklawa CSW Zamek Ujazdowski oraz CCA w Kaliningradzie, Sleep_walk Gdańska Galeria Miejska, Letni nieletni Zachęta, Establishment CSW Zamek Ujazdowski, Talking to me? Rauma Biennale Balticum w Finlandii, Decoding Poland w Hoorn i Haarlem w Holandii czy Safe Karlskroa / Blekinge Museum w Szwecji.

Jej wybrane projekty graficzne to katalogi i oprawa wizualna wystaw Tropikalizmy, Obiekty i Dezintegracje, Z nietrwałych elementów, W siebie w Gdańskiej Galerii Miejskiej, Sny o potędze w poznańskim Centrum Kultury Zamek. Współpracowała z Instytutem Sztuki Wyspa (linia graficzna zaproszeń oraz pierwsze katalogi), Modelarnią, CSW Łaźnia, Fundacją Bęc Zmiana, Fundacją 1000 Najjaśniejszych Słońc, artystami (Iwona Zając, Karska&Went, Dominika Skutnik, Konrad Pustoła, Tomasz Kopcewicz, Jarosław Fliciński) oraz innymi instytucjami kulturalnymi.