Metropolia Jest Okey w Gdyni

Metropolia jest Okey od dobrych kilku lat pomiędzy Świętami Bożego Narodzenia a Sylwestrem organizuje kilkudniowe święto trójmiejskiej kultury, celebrując dokonania tutejszych artystów na festiwalu, promującym lokalną muzykę, sztukę i teatr.

Line up:

1. Natalia Grzebała
2. Kinga & Karolina Pruś
3. Pomorska 68
4. State Urge
5. Tutwiler
6. William Malcolm
7. Judy’s Funeral
8. Nawrocki Folk Computer Band
9. Majestic
10. Absyntia
11. Pink Freud

NATALIA GRZEBAŁA

Depresyjne piosenki o miłości.

KINGA & KAROLINA PRUŚ

Dwie siostry, które mając za sobą doświadczenie i sukcesy w wielu projektach. Postanowiły tworzyć muzykę dla nich najbliższą i najbardziej osobistą. Chociaż są bliźniaczkami, to różni je wiele, a odmienne temperamenty wyrażane są przez wspólny muzyczny talent. Obrazowe i intrygujące teksty oprawione są muzyką, będącą wypadkową fascynacji jazzem, soulem i szeroko pojętą alternatywą. Zespół Kingi i Karoliny ma już za sobą m.in. zwycięstwo na Pif Paff Festiwal, zajęły także pierwsze miejsce na festiwalu „Ramtamtam Start Up” oraz II miejsce w swojej kategorii w ogólnopolskim konkursie Good Time Radio. Obecnie trwają intensywne prace nad wydaniem debiutanckiego albumu. Siostrom na scenie towarzyszą znakomici i docenieni artyści: Krzysztof Paul na gitarze, Przemysław Raminiak na klawiszach, Paul Rutschka na basie i perkusista Adam Golicki.

POMORSKA 68

Pomorska 68 gra muzykę inspirowaną takimi stylami jak ska, rocksteady, soul i bigbit. Zespół powstał w sposób spontaniczny. Tym niemniej gra. Muzycy są przekonani, że im wolno, więc może dlatego nie grają szybko.

POMORSKA 68 to:

• Magda – wokal
• Narenika – wokal
• Roś – klawisze, wokal
• Kasia Katarzyna – gitara
• Ancymon – trąbka
• Misza – bas
• Szpulak – perkusjonalia, melodika
• Idzi – bębny

STATE URGE

Zespół z Gdyni, złożony z czterech muzyków, których połączyła wspólna pasja do tworzenia niebanalnej muzyki, którą aktualnie trudno jest zaszufladkować. Grają white rock – autorski gatunek. Z jednej strony głęboko zakorzeniony w klasycznym rockowym brzmieniu, a z drugiej strony - niepretensjonalny i świeży, a ponad wszystko – emocjonalnie szczery. W 2011 roku własnymi siłami wydali demo – „Underground Heart” EP. Entuzjastycznie przyjęte wydawnictwo pozwoliło im zagrać m.in. w Dolinie Charlotty i zaistnieć po raz pierwszy w eterze Programu Trzeciego Polskiego Radia za sprawą redaktora Piotra Kaczkowskiego. Co ciekawe, płyta ta składała się praktycznie wyłącznie z improwizacji instrumentalnych, które później zostały wzbogacone o wokal i dodatkowe efekty.

W 2012 roku zespół wydał EPkę „What Comes Next?”. Celem tego wydawnictwa było odnalezienie odpowiedzi na postawione w tytule pytanie. Co będzie dalej? Grupa z miłym zaskoczeniem przyjęła entuzjastyczne opinie krytyków i recenzentów, co jeszcze bardziej motywowało ich do pracy. Odnosili sukcesy w rozmaitych konkursach i festiwalach (I miejsce na trójmiejskiej FAMIE, laureaci licznych regionalnych przeglądów), zagrali kilkadziesiąt koncertów w Trójmieście i poza nim (Warszawa, Kraków, Braniewo), a także współpracowali z popularnymi rozgłośniami radiowymi (Radio Gdańsk, Radio PiK, Radio Alfa, Studenckie Radio MORS i SAR, Radio MEGATON i inne). Zespół także miał okazję dzielić scenę z wieloma cenionymi artystami takimi, jak: Cochise, Dianoya, Votum i inni.

Przełom roku 2012/2013 okazał się być odpowiedzią. Udało się nawiązać współpracę z wydawnictwem Lynx Music i rozpocząć prace nad debiutanckim albumem. Grupa zarejestrowała nowe nagrania, ale zdecydowała się także na zamieszczenie kilku starszych utworów. Pragnienie stworzenia czegoś nowego, nowej jakości na rynku muzycznym zaowocowało koncepcją „White Rock Experience”. Warto również wspomnieć, że zespół przykłada bardzo dużą wagę do swoich koncertów. Zainteresowania związane z techniką sceniczną, projekcjami wizualnymi i teatrem prowadzą do budowania interesującego widowiska, które wciąga słuchacza w oniryczną krainę dźwięków, obrazów i świateł.

State Urge to:

• Marcin Bocheński – perkusja
• Marcin Cieślik – gitary, wokal
• Krystian Papiernik – gitara basowa
• Michał Tarkowski – instrumenty klawiszowe

TUTWILER

Zespół z Sopotu, grający muzykę psychodeliczną. Powstał w styczniu 2012. Muzycy znani są z takich formacji jak Mordy, Ścianka, Tymon and the Transistors. Robert Haas to gdyński wirtuoz skrzypiec, znany z licznych projektów jazzowych. Grupa w swoich kompozycjach sięga ku korzeniom bluesowym i rock'n'rollowym. Kieruje się zasadą prostoty i ograniczenia środków ekspresji. W czerwcu 2012 roku nagrała w sopockim studiu im. Adama Juniewicza swoją debiutancką płytę.

Tutwiler zaczerpnął nazwę od miasteczka w Delcie Mississippi w USA, gdzie w 1903 roku stary blues spotkał nowego bluesa. Tam, na kolejowym peronie, aranżer i kompozytor W.C. Handy, znany później jako Ojciec Bluesa (Father of the Blues), usłyszał "najdziwniejsze dźwięki, jakie kiedykolwiek słyszał". Spotkał śpiewającego gitarzystę, grającego techniką slajd przy użyciu noża. Spotkanie to zainspirowało serię kompozycji Handy'ego, które stały się pierwszymi masowo popularnymi bluesami. Miasteczko Tutwiler nazywa się często "miejscem narodzin bluesa" na cześć samotnego gitarzysty, którego spotkał Handy. Tu tradycja zakorzeniona w wieku XIX spotkała się z kulturą popularną wieku XX. Muzyka Tutwiler to utopijne, wyobrażone miejsce, gdzie to co nowe spotyka się z tradycją.

„The Blues are the roots the rest is the fruits” – Willie Dixon

WILLIAM MALCOLM

Amerykańsko–brytyjski wokalista, muzyk i kompozytor; wychowany w Polsce. Szerzej poznany za sprawą pierwszej polskiej edycji programu X-Factor (2011), którego był finalistą. Niejednokrotnie występował solowo, a także współpracował z klubowymi DJamia i producentami. Współtworzył trójmiejski zespół rockowy Timmy And The Drugs. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Gdańsku.

W 2012 roku z zaprzyjaźnionymi muzykami William Malcolm stworzył zespół, który nagrał przez niego skomponowaną muzykę (będącą zwieńczeniem jego dotychczasowej solowej kariery). Premiera albumu „Takes One To Know One”, której ma towarzyszyć seria koncertów w całej Polsce, planowana jest na jesień 2013 roku. Krążek zawiera 10 kompozycji będących wypadkową takich gatunków muzycznych jak rock, pop, elektronika, a niekiedy nawet rock progresywny. Przy projekcie współpracują: Michał Munch (gitara), Michał Posiewnik (bas), Roman Wróblewski (klawisze) i Mera (perkusja).

Kompozycje Williama Malcolma prezentowane były podczas licznych festiwali poezji m.in. University of Stirling, (Scotland, 2004), American Embassy Summer Festivals (Poland, 2005), University of Jaen (Spain, 2006), Cafe Bax (Amersterdam, Netherlands, 2006), Scheinbar (Berlin, Germany, 2006), Eastham (Cape Cod, USA, 2006) czy University of Portsmouth (England, 2006). W 2006 roku Malcolm skomponował muzykę do filmu dokumentalnego “Ziarno Miłości” w reżyserii Lucyny Kościńskiej. Na swoim koncie posiada liczne występy w Teatrze Muzycznym w Gdyni. Do jego solowego dorobku zalicza się album z 2005 roku „Voices from the Box”.

Wraz z Timmy and the Drugs (2006 – 2011) (Punk Rock/Electro) nagrał album „The Freak Show”. Dwa lata później ukazała się EP pt. „The Straitjacket”. Utwór „Graveyard Love Song” zarejestrowany podczas festiwalu „Młoda Alternatywna Scena Trójmiasta” w SPATiF-ie znajduje się na płycie DVD wydanej przez władze miasta – Sopot. Singiel pod tytułem „Trumpets, Trombones” ukazał się na składance „Gdynia w Stereo” wydanej przez Gdyński Kwartalnik Artystyczny „Bliza”. Timmy and the Drugs otrzymał tytuł Honorowego Laureata festiwalu FAMA 2010. W tym samym roku „Timmy” zajął pierwsze miejsce w konkursie zorganizowanym przez Radio Kaszebe. W czerwcu 2010 zespół nagrał akustyczny album zatytułowany „Mr Dead”.

Od 2009 roku jest pochłonięty współpracą z Łukaszem Zielińskim przy projekcie pt. Vacos & Billy Savage (House/Electro/Live Act). Występ zarejestrowany podczas audycji na żywo w Studio Fabryka został wydany jako DVD pt. „ Vacos&Billy Savage Live 2010”. W 2012 roku William wystąpił gościnnie na albumie charytatywnym „Dzieci Dzieciom vol.3” w kolędzie „Bóg Się Rodzi” (wraz z Eweliną Lisowską i Spiętym z LaoChe).

JUDY'S FUNERAL

To noise'owe trio z Gdyni, będące jednym z większych objawień ostatnich miesięcy na trójmiejskiej scenie. W swoich inspiracjach członkowie zespołu wymieniają Jesus and Mary Chain, A Place to Bury Strangers, Beat Happening, My Bloody Valentine, Merzbow czy Metz. Inspiracje nimi oraz wypracowany własny styl to coś, co przykuje uwagę każdego fana przesterowanych gitar, eterycznych wokali i mocnych ścian dźwięku. Zadebiutowali w czerwcu wydaną przez FYH!RECORDS epką „Four Track Extended Play” – zbiorem pięciu masywnych, bijących rozmarzoną i mroczną aurą utworów, które na płycie zniewalają swoją mocą, a na koncertach wgniatają słuchaczy w ziemię. Producentem albumu jest Michał „Goran” Miegoń znany z takich formacji jak The Shipyard, Kiev Office czy z duetu Borowski/Miegoń. 12 listopada 2013 roku miała miejsce premiera ich nowego singla „Down Deep”, który zapowiada kolejne wydawnictwo Judy's Funeral (premiera albumu w pierwszym kwartale 2014 roku). Do utworu dołączono b-side „Lose Yourself (In A Dream)”. Producentem tych kawałków znowu został Michał Miegoń. Maxi-singiel dostępny jest w formacie cyfrowym oraz na kasecie magnetofonowej.

Po zdobyciu lokalnej sceny w Trójmieście, gdzie stali się jednym z większych objawień ostatnich miesięcy, Judy's Funeral wyruszają w jesienną trasę promującą debiutanckie wydawnictwo „Four Track Extended Play”. JF zdobywają popularność głównie dzięki energicznym koncertom, w których muzyczny chaos idealnie współgra z kompozytorską finezją, a shoegaze'owy hałas potrafi znaleźć wspólny język z industrialnym chłodem. Poza licznymi koncertami na Pomorzu, Judy's Funeral mogą pochwalić się występami na poznańskim Too Mainstream Festivalu, koncertem w warszawskim klubie Kosmos Kosmos (wraz z australijską formacją Electric Jellyfish) czy w Temporary Home w niemieckim Kassel. Grupa koncertowała także z 1926 roku, Our Local Gang (Szwecja), Vokalorkestern (Szwecja), The Shipyard czy Lovers in Uniforms.

Skład:

• Marcina Lewandowski
• Piotra Piórkowski
• Filip Rojek

NAWROCKI FOLK COMPUTER BAND

Grzegorz Nawrocki to jeden z najciekawszych polskich piosenkopisarzy ostatnich dwóch dekad. Od zawsze związany z Trójmiastem. Od lat cieszy się zasłużoną estymą w kręgach rodzimej alternatywy. Ich zainteresowanie zdobył, nagrywając z zespołem Ego psychodeliczno-rockowy album „Światowid” (1997). Poważną popularność i miejsce w panteonie twórców krajowej piosenki przyniosła Nawrockiemu jednak dopiero działalność w założonej przez niego grupie Kobiety. Już pierwszą płytą tej trójmiejskiej formacji udowadniał, że w wyrazisty sposób potrafi połączyć popową melodykę z niebanalną kompozycją i zgrabnie skrojonym polskim tekstem. Krytycy ochrzcili muzykę Kobiet mianem avant-popu. Każdy z dotychczasowych czterech albumów grupy przynosił piosenki o przebojowym potencjalne, nie do końca wykorzystanym przez krajowe media. Do najważniejszych singlowych dzieł Nawrockiego należą takie utwory jak: „Marcello”, „Kaszubski szaman”, „Doskonalę tracę czas” czy pochodzące z ostatniej płyty „We Are the Mutants” i „Łajka”.

W 2013 roku muzyk powołał do życia swój nowy, tym razem solowy, projekt – Nawrocki Folk Computer Band, zwrócony ku akustycznym brzmieniom oraz klimatom z pogranicza mrocznego country i punk-bluesa. Sam autor mówi o swoich utworach, że są to „pieśni mentalnych niewolników”. Pierwsza płyta nagrana pod tym szyldem jest muzyczną próbą zapisu emocji i myśli, które towarzyszyły muzykowi między jesienią 2012 a końcem letnich wakacji 2013 roku. Na krążku znalazło się dziewięć utworów utrzymanych w klimacie mrocznego country, folku z czasów wielkiego kryzysu czy punk-bluesa. Album nagrano w dziewięćdziesięciu procentach na jeden rosyjski mikrofon w pomieszczeniach przedwojennego browaru w Gdańsku Wrzeszczu. Śpiewającego i grającego na gitarze akustycznej Grzegorza Nawrockiego wspomogli i otoczyli braterską opieką: Pat Stawiński (współproducent i dobry duch całego przedsięwzięcia, który większość swoich partii zagrał na polskiej basówce znalezionej na śmietniku) oraz Karol Pawłowski, który zagrał w kilku utworach na perkusji i użyczył swoich staroniemieckich apartamentów, gdzie muzycy mogli oddawać się swojej pasji do woli.

Skład:

• Grzegorz Nawrocki – śpiew, gitara, instrumenty klawiszowe, perkusjonalia
• Pat Stawiński – bas, gitara, instrumenty klawiszowe, perkusjonalia, wycie
• Karol Pawłowski – perkusja, perkusjonalia

MAJESTIC

Półfinalista drugiej edycji „Must Be The Music” (Polsat, jesień 2011) oraz laureat Ostróda Reggae Festiwal 2006. To także zwycięzca wielu ogólnopolskich przeglądów i konkursów. Na koncie zespołu znajdują się dwie płyty – „roop rege” (2007), a druga pt. „Przyzwoita” ukazała się w styczniu 2013 roku. To właśnie utwory z "Przyzwoitej" płyty zadecydowały o sukcesie zespołu w programie MBTM. Zarówno utwór „Przyzwoita", jak i „Bo ja chcę”, uzyskały wysokie noty od Jury (Adam Szataba, Łozo i Ela Zapendowska) oraz, co najważniejsze, spodobały się publiczności. Przez wielu za najmocniejsze strony zespołu uważane są występy na żywo, a także żywiołowa sekcja dęta i różnorodność muzyczna wplatana w reggae i ska. Majestic od 2004 roku intensywnie koncertuje i od tamtej pory na krajowych scenach wystąpił kilkaset razy. Oprócz tego można było ich zobaczyć także w Niemczech i w Anglii na międzynarodowych festiwalach muzycznych i kilku koncertach klubowych.

Skład:

• Pan Misiek – voc, trąbka
• Król Artur – git, voc
• Adam – perkusja
• Puzon – puzon
• Sasin – sax
• Cichy – bas

ABSYNTIA

Zespół ABSYNTIA powstał w Trójmieście w 2008 roku z inicjatywy Pete'a True(hell) – gitarzysty, wokalisty, autora muzyki i tekstów. Obecnie po kilku zmianach w składzie, zespół współtworzą również basista Simon Zee, perkusista Ted Wanted, plus gitarzyści koncertowi. Rok 2008 upływa na wspólnych próbach w Gdańsku-Osowej i komponowaniu materiału. W marcu 2009 roku zespół wydaję na świat płytę Promo „Nocne historie”, na której znajduje się 8 utworów, a które można było usłyszeć w takich rozgłośniach radiowych jak Trójka, Radio Euro, Radio Gdańsk, ProRadio, Megastacja oraz wielu innych. Również w marcu 2009 zespół rozpoczyna koncerty, których na swoim koncie aktualnie ma ponad 100(występy na festiwalach, oraz na jednej scenie z takim gwiazdami jak Renata Przemyk, Coma czy Lao Cze). W 2011 roku grupa wypuszcza na świat krążek „Korytarze EP”, bardzo dobrze przyjęty przez dziennikarzy oraz recenzentów. Muzyka Absyntii to połączenie ognia, hipnotycznej atmosfery, oraz przenikających melodii czego najlepszym dowodem są pełne energii i pasji scenicznej występy na żywo. Styl muzyczny zespołu oscyluje pomiędzy psychodelicznymi brzmieniami gitarowymi, rock'n'rollową energią oraz akustyczną przestrzenią dopełnioną o nutę klasyki. Obecnie zespół pracuje na nowym studyjnym albumem o roboczym tytule „Kings & Beggars”. Zapraszamy na wspólną podróż w nieznane!. Do posłuchania poniżej 2 teledyski na youtube oraz soundcloud... Enjoy!!

„Lonely Streets of Illusions”

Skład:

• Pete True – gitara akustyczna, głos
• Simon Zee – bas
• Ted Wanted – instrumenty perkusyjne
• gościnnie: Joanna Elimer – skrzypce

PINK FREUD

Zespół założony w 1998 roku, jeden z najoryginalniejszych głosów we współczesnym jazzie i nie tylko. Przyczynił się do zmiany generacyjnej na polskiej scenie jazzowej i do otworzenia rynku wydawniczego na siłę muzyki niezależnej. Formacja przedefiniowała jazzową kompozycję dla pożytku publiczności nowoczesnej i wymagającej. Muzyka grupy wychodzi daleko poza kanony tradycyjnej formy improwizacji i pomimo klasycznego instrumentarium, wzbogaconego o najnowsze muzyczne narzędzia elektroniczne,ociera się o różne style – od punkrocka i rocka, poprzez drum'n bass, jungle i dub, aż po eksperymentalną muzykę elektroniczną. W pełni świadome przekraczanie granic gatunkowych w połączeniu z kolektywną improwizacją stwarza niesamowicie energetyczną, pełną subtelnych melodii, muzyczną kąpiel dla publiczności wrażliwej i świadomej.

Rok 2013 był gorącym czasem dla Pink Freud. Ostatni album – „Horse & Power”, powstały przy współpracy z Rolim Mosimannem - producentem współpracującym m.in. z Faith No More, The Young Gods i The The, oraz z Marcinem Cichym - współtwórcą legendarnego duetu producenckiego Skalpel, wydającego dla prestiżowej wytwórni Ninja Tune, został zaprezentowany podczas trzech potężnych tras koncertowych w Polsce, Kolumbii, Argentynie, Brazylii, Japonii, Korei, i w Czechach. Koncerty w Ameryce Południowej przysporzyły zespołowi setki nowych fanów i zebrały rewelacyjne recenzje. Pink Freud wystąpił m.in. na festiwalach Cena Contemporanea Brasilia – Brazylia, Barranquijazz Barranquilla - Kolumbia. Podczas trasy na dalekim wschodzie (Korea i Japonia), zespół porwał ponad dziesięciotysieczną publiczność festiwalu Jarasum Jazz Fesival w Korei, a japońska część trasy zaowocowała koncertami z gościem specjalnym – wybitnym japońskim saksofonistą tenorowym – Kadota „JAW” Kousuke. Wiosną i latem 2013 zespół odbył długą krajową trasę Blade Runer Tour oraz wystąpił na kilku polskich festiwalach, takich jak chociażby Męskie Granie 2013.