„Pasje Józefa Budzisza, twórcy Małego Muzeum Rybackiego w Pucku”

W Oddziale „Szpitalik”  w Pucku prezentujemy wystawę  pt. „Pasje Józefa Budzisza, twórcy Małego Muzeum Rybackiego w Pucku.” Małe Muzeum Rybackie zwane również Izbą Rybacką przez wiele lat było niezwykłym miejscem na mapie Pucka. Zostało ono założone w 1959 r. przez Józefa Budzisza w jego rodzinnym domu położonym przy ulicy Morskiej 2.

W Oddziale „Szpitalik”  w Pucku prezentujemy wystawę  pt. „Pasje Józefa Budzisza, twórcy Małego Muzeum Rybackiego w Pucku.”

Małe Muzeum Rybackie zwane również Izbą Rybacką przez wiele lat było niezwykłym miejscem na mapie Pucka.  Zostało ono założone w 1959 r. przez Józefa Budzisza w jego rodzinnym domu położonym przy ulicy Morskiej 2. Była to pierwsza tego typu placówka para-muzealna na naszym wybrzeżu. Początkowo na potrzeby muzealne przeznaczona została jedna izba, jednakże ilość prezentowanych zbiorów rosła z roku na rok, dlatego też z czasem przystosowano kolejne pomieszczenie. Muzeum cieszyło się dużym zainteresowaniem , w latach 60. i 70. XX w. odwiedzało je około 15 tys. osób rocznie.

Zbiory Józefa Budzisza składały się z narzędzi połowowych, preparowanych ryb i ptaków, własnoręcznie wykonanych modeli jednostek rybackich i sieci, które stanowiły część rybacką. Oprócz okazów ryb i ssaków żyjących w Morzu Bałtyckim, prezentowane były również okazy egzotyczne, jak czaszka delfina, kawałki koralowców, przywożone przez znajomych i przyjaciół właściciela Izby Rybackiej w Pucku. Drugą część wystawy stanowiły rodzinne pamiątki. Zdaniem badaczy, zbiory te były przykładem żywej etnograficznej izby pamięci, przekazującej wspomnienie o ludziach i faktach.

Po śmierci Józefa Budzisza w 1993 roku, jeszcze przez trzy lata, rodzina udostępniała ekspozycję, jednak bez jego twórcy i jego opowieści straciła ona wyraźnie na popularności i ostatecznie została zamknięta w 1996 roku. Znaczna część obiektów, dzięki uprzejmości rodziny, trafiła do zbiorów Muzeum Ziemi Puckiej.

Zbiory Józefa Budzisza składały się z narzędzi połowowych, preparowanych ryb i ptaków, własnoręcznie wykonanych modeli jednostek rybackich i sieci, które stanowiły część rybacką. Oprócz okazów ryb i ssaków żyjących w Morzu Bałtyckim, prezentowane były również okazy egzotyczne, jak czaszka delfina, kawałki koralowców, przywożone przez znajomych i przyjaciół właściciela Izby Rybackiej w Pucku. Drugą część wystawy stanowiły rodzinne pamiątki. Zdaniem badaczy, zbiory te były przykładem żywej etnograficznej izby pamięci, przekazującej wspomnienie o ludziach i faktach.

Po śmierci Józefa Budzisza w 1993 roku, jeszcze przez trzy lata, rodzina udostępniała ekspozycję, jednak bez jego twórcy i jego opowieści straciła ona wyraźnie na popularności i ostatecznie została zamknięta w 1996 roku. Znaczna część obiektów, dzięki uprzejmości rodziny, trafiła do zbiorów Muzeum Ziemi Puckiej.