Dział historyczno-archeologiczny Muzeum Ziemi Puckiej mieści się w odrestaurowanej w latach 80-tych XX w. kamienicy zlokalizowanej w północnej pierzei rynku. Wystawa archeologiczna umieszczona w piwnicach ukazuje najstarsze, bo sięgające epoki kamienia (7000 - 17000 lat p.n.e.) dzieje osadnictwa na Ziemi Puckiej. Można zobaczyć tu m.in. najstarsze narzędzia krzemienne, naczynia, popielnice twarzowe i domkowe, a także ozdoby (bursztynowa kolia, paciorki szklane i bursztynowe, fibule itp.). Do interesujących zabytków należy niewątpliwie brązowy skarb z Władysławowa, w skład którego wchodzą naramienniki, tarczki spiralne, sierp, sztylet. Wystawę zamyka prezentacja wyników badań prowadzonych na terenie wczesnośredniowiecznego portu odkrytego w 1977 r. na dnie Zatoki Puckiej u ujścia rzeki Płutnicy. Do najcenniejszych eksponatów należy dłubanka dębowa (VIII w. n.e.). Ekspozycję historyczną na piętrze kamienicy otwiera wystawa poświęcona dziejom średniowiecznego Pucka. Jest to okres, kiedy zwierzchnictwo nad osadą dzierżą początkowo książęta gdańscy, a następnie bracia Zakonu Krzyżackiego.
Dalej prześledzić możemy historyczną rolę miasta w morskiej polityce władców polskich na przestrzeni wieków. Kolejna prezentacja obejmuje okres niewoli pruskiej na Ziemi Puckiej. Dalsza część wystawy przedstawia Akt Zaślubin Polski z Morzem, a także losy międzywojennego Pucka. Całość zamykają dramatyczne wydarzenia II wojny światowej. Ekspozycję stałą dopełniają zrekonstruowane wnętrza mieszczańskie z II połowy XIX wieku.
