Spotkanie autorskie z Magdaleną Tulli w ramach DDK

Stacja Kultura - Miejska Biblioteka Publiczna zaprasza na spotkanie autorskie z Magdaleną Tulli, które odbędzie się w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki.

Magdalena Tulli debiutowała w 1995 roku powieścią „Sny i kamienie”, za którą otrzymała Nagrodę Fundacji im. Kościelskich. Później była pięciokrotnie nominowana do Nagrody Literackiej Nike: 1999 za „W czerwieni”, w 2004 za „Tryby” w 2007 za „Skazę”, 2012 za „Włoskie szpilki”, 2015 za „Szum”. Jej książki były tłumaczone na angielski, francuski, niemiecki, rosyjski, chorwacki, słoweński, czeski, węgierski, włoski, szwedzki, łotewski i litewski. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Autorka jest też tłumaczką, dzięki niej w polskich zbiorach mamy między innymi: „Utraconą” Marcela Prousta czy „Gniew niebios” Fleur Jaeggy - za to tłumaczenie Tulli otrzymała nagrodę „Literatury na Świecie”.

W 2012 roku otrzymała Nagrodę Literacką Gdynia. W roku 2013 została laureatką pierwszej edycji Nagrody Literackiej im. Juliana Tuwima przyznawanej za całokształt twórczości.

Zapraszamy! Wstęp wolny! 10 marca 2016, godz. 18:00, Stacja Kultura, dworzec PKP.

„Od 1995 roku, kiedy ukazały się "Sny i kamienie", mamy do czynienia z nowym zjawiskiem - antyprozą, na pewno nie prozą niefabularną, choć na różne sposoby łamiącą tradycyjne reguły fabularności. W swojej pierwszej książce Magdalena Tulli jako miejsce akcji ukazuje miasto skupiające w sobie cechy wszystkich miast, mające plan rzeczywisty i fantomatyczny, przy tym z grubsza przypominające Warszawę. Z pozoru wydaje się ono posłuszne uroszczeniom umysłu narratora, w miarę jednak rozwoju akcji coraz silniej ulega procesom odśrodkowej dezorganizacji. Prawdziwym tematem jest tu przemijanie i rozpad wszelkich ustanowionych porządków, cierpienie zrodzone z samej natury świata.

Powieść "W czerwieni" dzieje się w stworzonym na jej potrzeby "świecie możliwym", zasadniczo odpowiadającym strukturze "naszego" świata, lecz pozbawionym cechy stałości realiów - tła i drugie plany zachowują się jak dekoracje w teatrze, znikają raz po raz i są zastępowane innymi, ale postacie, rozgrywając swoje dramaty, przeżywając swoje cierpienia, żyjąc i umierając. Cierpienie jest w tej historii wszechobecne, choć opowiedziane przez niewspółczującego, bezlitosnego narratora - zabieg literacki, za pośrednictwem którego apeluje się tu do współczucia bardziej uniwersalnego.

Smutna powieść "Tryby", przez wielu opacznie czytana jak literacki rebus, jest w istocie przejmującą książką o braku przejrzystości świata - więc sensu; o braku miłości, sprawiedliwości, a wreszcie i prawdy o naszym życiu. Narrator usiłuje opowiedzieć banalną historię trójkąta małżeńskiego, lecz przeszkadzają mu w tym zaburzające jego konstrukcję fabularną inne, bardziej tragiczne opowieści, które cisną się niejako za jego plecami na pierwszy plan, opowiadają się niejako same, bez jego udziału. Wśród nich opowie się i ta o jego własnym losie. Autorka demonstracyjnie odmawia budowania pozorów realności świata przedstawionego, ale w tle tej odmowy opowieść nieustająco odwołuje się do historii rzeczywistych, przyczajonych za każdym zmyśleniem.”

Źródło: www.culture.pl na podstawie tekstu przysłanego przez Instytut Książki w Krakowie, wrzesień 2004

Twórczość:

• "Sny i kamienie", Warszawa: Wydawnictwo Open, 1995.

• "W czerwieni", Warszawa: W.A.B., 1998.

• "Tryby", Warszawa: W.A.B., 2003.

• "Zamiast procesu: raport o mowie nienawiści"(współautor: Sergiusz Kowalski), Warszawa: W.A.B, Instytut Studiów Politycznych PAN, 2003.

• "Skaza", Warszawa: W.A.B., 2006.

• "Włoskie szpilki", Wydawnictwo Nisza, Warszawa 2011