Jakie kamienie i kryształy należy chronić przed wodą? Wskazówki dla kolekcjonerów

Osoby, które rozpoczynają swoją przygodę z kolekcjonowaniem minerałów i kryształów, często nie zdaje sobie sprawy, z tego jak wrażliwe mogą być niektóre kamienie na kontakt z wilgocią. Mimo że woda wydaje się naturalnym i bezpiecznym środkiem do ich czyszczenia i pielęgnacji, nie zawsze jest to odpowiedni wybór. Wiele cennych minerałów, takich jak selenit czy malachit może ulec erozji lub odbarwieniom po kontakcie z nią. Dlatego tak ważne jest, aby każdy kolekcjoner, zarówno początkujący, jak i zaawansowany, wiedział, jak chronić swoje kamienie i kryształy oraz jak prawidłowo o nie dbać.

Jakie są metody czyszczenia kryształów i minerałów?

Czyszczenie kryształów i minerałów to niezwykle ważny element ich pielęgnacji, a wybór odpowiedniej metody zależy od właściwości danego kamienia. Jednym z najprostszych sposobów jest czyszczenie pod wodą, które polega na opłukaniu kamieni pod bieżącym strumieniem. Warto zadbać o to, aby woda była pozbawiona chloru i innych chemikaliów. Trzeba jednak pamiętać, że nie wszystkie minerały są odporne na wilgoć i lepiej unikać ich kontaktu z cieczami. Lepiej w takiej sytuacji wybrać inną metodę:

• czyszczenie przy użyciu dzwonków tybetańskich lub mis dźwiękowych, które dzięki wibracjom usuwają negatywną energię i nie ingerują fizycznie w strukturę kamienia. 
• oczyszczanie za pomocą światła, np. poprzez wystawienie kryształu na światło słońca lub księżyca. Warto mieć na uwadze, że nie wszystkie kamienie mogą być narażone na działanie promieni słonecznych, gdyż spowodują one ich blaknięcie. 
• czyszczenie dymem z szałwii lub palo santo to delikatna technika, która nie tylko oczyszcza kamień, ale też wspiera jego energetyczną równowagę.

Jakie kamienie i minerały nie powinny mieć kontaktu z wodą?

Jedną z najważniejszych zasad, którą powinien znać każdy kolekcjoner lub posiadać minerałów i kryształów, jest unikanie kontaktu z wodą w przypadku minerałów twardości 5 lub mniej w skali twardości Mohsa. Została ona opracowana przez niemieckiego mineraloga Friedricha Mohsa i służy do określania twardości minerałów poprzez ocenę ich odporności na zarysowania. Im wyższy numer w tej dziesięciostopniowej skali, tym twardszy jest kamień. Minerały o niskiej twardości, takie jak selenit czy kalcyt, są szczególnie podatne na uszkodzenia w kontakcie z wodą, ponieważ ich delikatna struktura może ulec rozpuszczeniu lub odkształceniu.

Warto również zwrócić uwagę na skład chemiczny kamieni. Minerały zawierające żelazo lub miedź, takie jak piryt, hematyt, magnetyt czy getyt będą rdzewieć, gdy zostaną wystawione na działanie wody. Żelazo, które utlenia się w wilgotnym środowisku, może doprowadzić do trwałych uszkodzeń. Choć krótki zanurzenie w cieczy, nie wyrządzi im znaczącej szkody, ważne jest szybkie wysuszenie tych minerałów, aby uniknąć powstawania rdzy. Podobnie kryształy zawierające miedź, jak mieniący się różnymi odcieniami zieleni malachit ze sklepu Magia Kamieni, mogą reagować negatywnie na wilgoć, która prowadzi do utraty ich koloru i właściwości.

Należy również zwrócić uwagę na stan obróbki kamienia – okazy wypolerowane lub powlekane mają wyższą odporność na działanie wody niż ich surowe odpowiedniki. Mimo to, nawet w przypadku kamieni o większej twardości lub odporności, zaleca się unikanie pozostawiania ich w wodzie przez dłuższy czas. Wilgoć może bowiem osłabić ich strukturę.

Lista kamieni, które należy chronić przed wodą

Wśród wielu kamieni i kryształów niektóre wyjątkowo źle znoszą kontakt z wodą. Ich struktura chemiczna sprawia, że mogą ulec uszkodzeniom, stracić swoje właściwości wizualne lub nawet całkowicie się rozpuścić. Jednym z najdelikatniejszych kamieni, jest selenit. Ten miękki minerał, choć niezwykle piękny i popularny, szybko rozpuszcza się w wodzie, dlatego powinno się unikać nawet minimalnego kontaktu z wilgocią. Podobnie malachit jest bardzo wrażliwy na wodę, szczególnie ze względu na zawartość miedzi. Może ona uszkodzić jego powierzchnię, a także uwolnić toksyczne związki. Z kolei słynący z pięknego niebieskiego koloru lapis lazuli, choć jest twardym minerałem, ma porowatą strukturę, dlatego absorbuje wodę. Istnieje więc ryzyko, że pojawią się uszkodzenia, które wpływają zarówno na jego wygląd, jak i trwałość.

Innym minerałem, który wymaga szczególnej uwagi, jest kalcyt. To miękki kamień, który łatwo ulega rozpuszczeniu pod wpływem wilgoci. Hematyt, popularny ze względu na swoje metaliczne refleksy, jest podatny na rdzewienie w wyniku długotrwałego kontaktu z cieczami. Oczyszczać w wodzie nie można także minerałów, takich jak: fluoryt, labradoryt, azuryt, amazonit, lepidolit, angelit. 

Warto także nadmienić, że pod bieżącą wodę możemy czyścić kwarce, ale wyjątek stanowi kwarc mandarynkowy - za jego wyjątkowy, piękny pomarańczowy kolor odpowiada tlenek żelaza. 

Artykuł powstał przy współpracy ze sklepem internetowym z kamieniami szlachetnymi Magia Kamieni.