23.09.2011 10:23 0

Zakończyły się pracę nad dokumentalnym filmem o Piaśnicy

Stowarzyszenie Auschwitz Memento zakończyło prace nad filmem dokumentalnym „Pamięć. Tajemnice lasów Piaśnicy”. Już 29 września br. o godz. 21:50 będzie można zobaczyć ten obraz na antenie TVP Historia. Emisję poprzedzi dyskusja w studio.

Odbędą się również pokazy publiczne filmu w Warszawie (6 października o 18:00 w Domu Spotkań z Historią), Gdyni (20 października o godz. 18:00 w Klubie Filmowym, Wejherowie (19 października, pokaz przedpołudniowy dla młodzieży i wieczorny dla Stowarzyszenia Rodzina Piaśnicka) oraz w Mławie (17 października o godz. 18:00 w Miejskim Domu Kultury).

„Pamięć. Tajemnice lasów Piaśnicy” to średniometrażowy film dokumentalny z fabularyzowanymi inscenizacjami historycznymi opowiadający o zbrodniach hitlerowskich na Kaszubach na Pomorzu Gdańskim od jesieni 1939 do wiosny 1940 roku. Akt pierwszy to rekonstrukcja tragicznych wydarzeń, drugi to pełna tajemnic, niedomówień historia pamięci o piaśnickiej zbrodni w czasach komunizmu, natomiast trzeci opowiada o tych, którzy starają się przywrócić tym wydarzeniom prawdziwy wymiar historyczny, a ofiarom nazwiska. Film jest nie tylko opowieścią historyczną, to uniwersalny moralitet o potrzebie wspierania pamięci narodowej i osobistej, na której współcześni Polacy budują swoją tożsamość i przyszłość.

Dokument został zrealizowany przez Stowarzyszenie Auschwitz Memento z inicjatywy i dzięki dotacji celowej Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. W filmie wzięło udział kilkudziesięciu aktorów i statystów, członków Grupy Rekonstrukcji Historycznych Ludności Cywilnej "Mława", Stowarzyszenia Miłośników Polskiej Broni i Barw „PERKUN”, Grupy Rekonstrukcji Historycznych „17.INFANTERIE DIVISION”.

  • Chcieliśmy, aby film oddał grozę tamtych dni, ukazywał wojnę w całym jej okrucieństwie, które w pierwszych miesiącach niemieckiej okupacji na Pomorzu Gdańskim objawiło się z niespotykaną gdzie indziej siłą – mówi Mirosław Krzyszkowski, jeden z reżyserów filmu. - Ta precyzyjnie zaplanowana i zrealizowana zbrodnia wprost poraża. Jeśli widz, po obejrzeniu filmu pozostanie z pytaniem, jak mogło do tego dojść, będzie to oznaczało, że jako twórcy osiągnęliśmy cel.

  • Piaśnica jako symbol niemieckich zbrodni na Pomorzu powinna znaleźć należne miejsce w świadomości zbiorowej Polaków – mówi Bogdan Wasztyl, producent filmu. – Długo zastanawialiśmy się, jak dotrzeć do młodzieży. Stąd inscenizacje, próby odwoływania się do emocji. Doświadczeniem niezwykłym, uzmysławiającym ogrom strat, jakie poniosło społeczeństwo Pomorza Gdańskiego w pierwszych miesiącach okupacji niemieckiej, były rozmowy ze świadkami historii, dziećmi pomordowanych. Wymordowano całą elitę Pomorza.

  • Dzieci zamordowanych opowiadały nam, jak po wojnie ostrzegano je, by nie przyznawały się, że ich bliscy zginęli w Piaśnicy – wspomina Dariusz Walusiak, współreżyser filmu. – Dlaczego? Bo ofiary Piaśnicy były dla komunistów wrogami klasowymi. Ktoś przytacza opinię jednego z funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa: „Niemcy za nas dobrą robotę zrobili”. Stowarzyszenie Auschwitz Memento ma nadzieję, że film „Pamięć. Tajemnice lasów Piaśnicy” trafi przynajmniej do pomorskich szkół. Dlatego przygotowuje przykładpwe scenariusze lekcji dla gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych. – Jesteśmy przekonani, że pokazy filmu połączone ze spotkaniem ze świadkiem historii będą interesującą ofertą dla młodzieży, a dla zakorzenienia Piaśnicy w świadomości zbiorowej mogą mieć w dłuższej perspektywie wielkie znaczenie – dodaje Paulina Wądrzyk, prezes Stowarzyszenia Auschwitz Memento.

Piaśnica

Już w pierwszych miesiącach okupacji, jesienią 1939 roku, w lasach Pomorza Gdańskiego, obejmującego tereny Kaszub, Kociewia i byłego Wolnego Miasta Gdańska, Niemcy rozstrzelali ok. 60 tysięcy Polaków, w tym Kaszubów – nauczycieli, wojskowych, urzędników, duchownych, działaczy społecznych i politycznych. Największymi z licznych miejsc kaźni stały się Lasy Piaśnickie w pobliżu Wejherowa i Las Szpęgawski koło Stargardu Gdańskiego. Te pierwsze masowe egzekucje otwierały krwawy rozdział ludobójstwa II wojny światowej.

Dotychczas udało się ustalić jedynie 852 nazwiska spośród ok. 2000 ofiar Piaśnicy pochodzących z Wybrzeża Gdańskiego. Zupełnie anonimowe są pozostałe ofiary – likwidowani w ramach akcji eutanazyjnej pacjenci szpitali psychiatrycznych oraz przedstawiciele polskiej mniejszości narodowej z głębi Niemiec, których od końca października 1939 r. do końca marca 1940 roku zwożono transportami kolejowymi na rampę w Wejherowie i od razu przewożono na miejsce straceń (ofiarami były całe rodziny – mężczyźni, kobiety, dzieci). Wśród tych ofiar były też osoby pochodzenia niemieckiego i czeskiego zakwalifikowane jako przeciwnicy narodowego socjalizmu. Na podstawie szacunków przyjmuje się, że w Lasach Piaśnickich Niemcy zamordowali ok. 12-14 tys. osób.

W akcjach eksterminacyjnych na Pomorza uczestniczyły oddziały policji bezpieczeństwa: gdańska jednostka SS-Wachsturmbann Eimann dowodzona przez Kurta Eimanna oraz Einsatzkommando 16 pod zwierzchnictwem SS-Obersturmbannfuhrera Rudolfa Trogera a także Selbstschutz – niemiecka formacja paramilitarna. Do organizacji należała ludność niemieckiego pochodzenia mieszkająca w Polsce. Członkowie Selbstschutzu dokonywali brutalnych aresztowań i masowych egzekucji polskiej ludności, bardzo często w odwecie za przedwojenne nieporozumienia sąsiedzkie i towarzyskie. Większość oprawców z Piaśnicy pozostała bezkarna.

O niemieckich zbrodniach w pomorskich lasach pamiętają jedynie mieszkańcy Pomorza, którzy nazywają Piaśnicę „Pomorskim Katyniem” albo „Kaszubską Golgotą. Czy Piaśnica jako symbol straszliwego terroru, jaki nazistowscy Niemcy stosowali wobec Polaków zajmie w świadomości zbiorowej należne miejsce?

Stowarzyszenie Auschwitz Memento (www.auschwitzmemento.pl) od kilku lat utrwala historyczne relacje, ale także popularyzuje historię. Poprzez zapis ludzkich losów chce stworzyć możliwie pełną dokumentację tego, jak w systemach totalitarnych tłamszono jednostkę, jak ingerowano w jej życie, jak próbowano zmusić do nieludzkich zachowań i jak ludzie – każdy na swój sposób – starali się im opierać, by zachować godność nawet za cenę życia.


Czytaj również:

Trwa Wczytywanie...