Gigantyczny zielono-purpurowy fraktal zwany “dywanem Sierpińskiego” tworzony jest w 40 krajach świata. Do projektu dołączyli się także studenci Politechniki Gdańskiej.
Fraktal to obiekt samo-podobny (tzn. taki, którego części są podobne do całości) albo "nieskończenie subtelny" (ukazujący subtelne detale nawet w wielokrotnym powiększeniu). W przyrodzie są to np. płatki śniegu czy systemy wodne rzek albo kwiat kalafiora.
Fraktal to także geometryczny dywan, który jest podstawą całego projektu.
Geometryczny fraktal - dywan Sierpińskiego - powstał z kwadratu podzielonego na dziewięć mniejszych kwadratów, z którego usunięto kwadrat środkowy (kwadratom powstałym z podziału nadano w projekcie naprzemiennie kolory zielony i purpurowy). Każdy z powstających w ten sposób kwadratów po raz kolejny dzieli się na dziewięć kwadratów, usuwa środkowy i tak dalej, i tak dalej aż do nieskończoności. Każde kolejne powtórzenie pierwszego kroku (podziału na dziewięć i usunięcia środkowego kwadratu) nazywa się iteracją i jest zwielokrotnieniem poprzedniego kroku.
Na Politechnice Gdańskiej w ciągu trzech dni (20-22 stycznia 2016 r.) powstała piąta iteracja dywanu. Do projektu zaproszono 512 studentów, podzielonych na osiem grup. Biorąc udział w akcji przede wszystkim odstresowali się przed nadchodzącą sesją.
Długość boku dywanu ułożonego przez studentów z Gdańska wynosi niespełna pięć metrów. Ostateczny dywan w Hiszpanii będzie miał bok o długości blisko 44 metrów i trzeba będzie ułożyć go w hali widowiskowej.
